…ik heb die zon nu écht even nodig…
…24 uur verleppen in de bus naar Barcelona?! Dacht het niet…
…van andere culturen leren kennen word ik serieus een fijner mens…
…het moet echt een toffe vakantie worden, dan gaan we toch niet fietsen in Drenthe?…
…ik móet een paar keer per jaar Nederland even uit, anders word ik gek…
…mijn beste vriendin trouwt op Mallorca, ik kan het niet maken om niet te komen…
…ik heb de laatste tijd zo hard gewerkt, dit heb ik echt verdiend…
En, misschien wel de meest gebruikte:
…ik had er gewoon even zin in!
Geef eerlijk toe: herken je dit soort uitspraken? Dan is de kans groot dat ook jij een beetje vliegverslaafd bent.
“Iedereen in mijn bubbel van hoogopgeleide jonge mensen lijkt vliegverslaafd
Vliegverkeer groeit
Een tijdje geleden dropte luchtvaartexpert Paul Peeters een bom in de klimaatdiscussie: als we de groei van de luchtvaart (voor 90 procent toerisme) niet afremmen, gaat het ons sowieso niet lukken om de temperatuur van de aarde op een leefbaar niveau te houden. 1 Maar het vliegverkeer indammen regel je niet van vandaag op morgen. Wat je vandaag wel kunt doen: je eigen gedrag aanpassen en zelf minder gaan vliegen.
Groene idealen en niet-zo-groen-gedrag
“Hoeveel zin heeft een week veganistisch eten na een tripje New York?
Je vliegreis compenseren met een donatie aan een bomenplantproject is beter dan niets, maar het zorgt niet voor minder uitstoot. Zo ploeteren we voort met onze groene idealen, niet-zo-groen-gedrag en halfslachtige reparatiepogingen.
Maar Nu Is Het Klaar, dokter. This is an intervention.
Ik ga op CO2-dieet
“Minder CO2 uitstoten met wat ik eet, in huis doe, hoe ik reis… Is dat haalbaar, zonder huilen?
En ik ga méér doen. Ik ga uitzoeken of het mogelijk is om je vlucht zelf te compenseren. Ik zet mezelf op CO2-dieet: op andere plekken in mijn dagelijks leven moet ik minder CO2 uitstoten: met wat ik eet, wat ik in huis doe, hoe ik reis… 3 Mijn einddoel: 2750 kilo CO2-uitstoot besparen (zie hieronder). Is dat haalbaar, zonder huilen? En wat heeft de meeste impact? Ik heb geen zin om vijf jaar de verwarming uit te laten voor dat retourtje Japan.
Ik ga rekenen, puzzelen en uitproberen en laat jullie eens per week weten of het al een beetje opschiet. De teller begint nu te lopen.
Om te berekenen wat de CO2-schade is van mijn retourtje Amsterdam-Tokio, keek ik op klimaatwijsopvakantie.nl, een website van Milieu Centraal. Opvallend: de website vraagt me niet alleen in te voeren waar ik heen ga, maar ook hoe lang ik daar blijf, wat ik ga doen en waar ik ga slapen. We gaan in Japan vooral hiken en slapen in een tent of hostel, dus dat valt mee: 160 kilo CO2-uitstoot voor de accommodatie en 40 kilo voor de activiteiten. Maar we focussen op de vliegreis: 2750 kilo Co2-uitstoot. Dat is ruim de helft van wat je thuis in een jaar tijd uitstoot, qua gas en stroom (gemiddeld 4160 kilo).
- In het klimaatakkoord van Parijs is vastgelegd dat we de temperatuur niet meer dan 2 graden mogen laten stijgen (liever nog: 1,5). Dat gaat niet lukken, zegt Paul Peeters, tenzij we het vliegverkeer aanpakken. ↩︎
- Milieu Centraal berekende dat op basis van cijfers uit dit CBS-rapport. Zo’n 80 procent van de Nederlanders gaat op vakantie. Die hele groep ging in 2016 gemiddeld 2,8 keer op vakantie, in 38 procent van de gevallen met het vliegtuig. Dan kom je uit op ongeveer één keer vliegen per Nederlander. ↩︎
- De inspiratiebron hiervoor is Henriëtte Prast, hoogleraar gedragseconomie aan de Tilburg Universiteit. Zij opperde in de Volkskrant om iedereen op CO2-dieet te zetten. Als je maar een vast aantal kilo per jaar mag uitstoten, moet je keuzes maken waaraan je ze besteedt. Simpel gezegd: je kunt gerust een weekje naar Mallorca, maar niet daarnaast ook elke avond unlimited spareribs eten. Als je kilo’s op zijn, zijn ze op. ↩︎
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
