De Nederlandse Noraly Schiet werkt een half jaar als communicatievrijwilliger bij Women in Leadership (WIL) Uganda. De organisatie zet zich in voor het verbeteren van de positie van vrouwen en meisjes in Busembatia, onder andere door Engelse les te geven en de bewustmaking van gelijke rechten. Via maandelijkse blogs houdt Noraly ons op de hoogte van haar ervaringen in het Afrikaanse land.
Deel 5: Met een beeldreportage van deelnemers en een partner van WIL Uganda geeft Noraly een inkijkje in de projecten daar.
Teen Voices programma
Moureen (midden). Foto: Noraly Schiet
“Door boeken te lezen word je beter in taal, en leer je de wereld beter begrijpen. Je leert ook hoe je goed moet schrijven.” Moureen, 15 jaar, houdt van lezen en is al twee jaar deelnemer van het Teen Voices programma. Daar leert ze over gelijkheid tussen mannen en vrouwen en oefent ze hoe ze haar gedachten kan omzetten in een goedgeschreven artikel. “Ik hoop dat mensen over de hele wereld mijn artikelen zullen lezen.”
Gezondheidscentrum
Aisha, 37, komt regelmatig naar sessies in het lokale gezondheidscentrum. Elke dinsdag- en vrijdagochtend worden daar onderwerpen als gezinsplanning, soa’s en HIV, menstruatie en op seks gebaseerd geweld behandeld. “Waar kun je naartoe als je man je tot seks dwingt?” vraagt Aisha. “Veel vrouwen hebben met huiselijk geweld of verkrachting te maken. Het is goed dat er hier over wordt gesproken. Ik stel graag vragen, en hoop dat andere vrouwen zich hierdoor zekerder voelen om hun eigen vragen te stellen en de taboes op deze onderwerpen te doorbreken.”
Engelse les
Ruth (rechts). Foto: Noraly Schiet
Sinds enkele maanden krijgt Ruth, samen met Florence, elke maandagmiddag engelse les aan huis. “Ik wil graag goed engels leren spreken zodat ik met klanten uit verschillende gebieden kan praten,” legt Ruth uit. Ze verbouwt verschillende gewassen op haar stukje land en haar klanten komen soms van ver, waar andere lokale talen worden gesproken. Engels is dan een oplossing “Mijn engels is enorm vooruitgegaan. Ik heb laatst zelfs een toerist de weg gewezen toen ik in de stad was. Dat had ik een half jaar geleden niet gekund of gedurfd.”
Seksuele voorlichting
Shafatinho (vooraan). Foto: Noraly Schiet
Elke donderdagmiddag is Shafatinho, 13 jaar, als eerste present bij ons naschoolse programma over seksuele voorlichting. Voordat hij dit programma bijwoonde had hij nog nooit van menstruatie gehoord. “Ik volg deze les zodat ik meisjes beter kan begrijpen. Ik denk ook dat ik later een betere vader kan zijn als ik mijn vrouw en dochters kan steunen als ze bijvoorbeeld ongesteld worden.” Shafatinho gaat naar een kostschoool, en slaapt dus op school. “’s Avonds vertel ik de andere jongens die niet bij de les konden zijn wat ik heb geleerd. Zo leert iedereen er wat van.”
Gezondheidscentrum
Ruth. Foto: Noraly Schiet
In een buitenwijk van Busembatia, 10 minuten op de motorfiets, heeft Ruth als partner van WIL Uganda de leiding over een klein gezondheidscentrum waar de organisatie wekelijkse sessies verzorgt. “Ik ben verloskundige,” zegt ze, “en de meeste vrouwen in deze buurt komen hier met hun kinderen voor vaccinaties en controle.” Iedere woensdag trommelt ze de vrouwen uit de buurt op om naar de sessie te komen. “We hebben nauwelijks geld voor medicijnen, salaris voor het personeel, of andere voorzieningen. Er zijn ook geen hulporganisaties actief bij ons centrum. Sessies als deze zijn heel welkom. Ik ben trots op mijn kleine gezondheidscentrum, en ik ben blij als veel mensen zich hier welkom voelen om vragen te stellen en zorg te ontvangen.”
Lees ook de andere artikelen uit deze blogserie:
Deel 1: Een betere positie voor Ugandese vrouwen in Busembatia
Deel 2: Meisjesproblemen in Busembatia
Deel 3: Verliefd zijn in Busembatia, Uganda
Deel 4: Aandacht voor gendergelijkheid op Ugandese basisscholen
