Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
Nooit meer vliegen of nooit meer nieuwe kleren?
“Ik koop bijna al mijn kleding vintage, ik ben niet zo gevoelig voor trends. Ik ben wél gevoelig voor reizen. Voor Amerika. Ik heb veel vrienden daar, maar was er vorige maand bijvoorbeeld ook om producenten en casting-directors te ontmoeten. De filmindustrie is er groter, dus zijn er ook meer toffe vrouwenrollen.”
Flexitariër of vegan?
“Ik probeer al lang vegetariër te zijn, maar ik vind het moeilijk om in een restaurant altijd iets zonder vlees te bestellen. Daar schaam ik me wel voor. Toch denk ik ook: het gaat er niet om dat we helemaal nooit meer vlees eten, maar dat we zo onmatig zijn; alles moet áltijd en óveral en véél. Vlees hoeft niet elke dag.”
Actrice Hanna van Vliet (1992) studeerde in 2014 af aan de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie. Ze speelde dat jaar Pippi Langkous in de gelijknamige musical. Een jaar later vertolkte ze samen met Rosa da Silva de hoofdrol in de musical De Tweeling. Daarvoor ontving ze een Musical Award-nominatie voor beste vrouwelijke hoofdrol in een grote musical. Ook voor de musical Fiddler on the Roof (2018) werd ze genomineerd voor een Musical Award, voor beste vrouwelijke bijrol.
In 2017 brak ze door bij het grote publiek met Anne+, een serie (2017-2020) en film (2021) waarin ze de hoofdrol vertolkt. Die rol leverde in 2020 een nominatie op voor Beste actrice televisiedrama op het Nederlands Film Festival. In 2022 werd ze op het filmfestival van Berlijn uitgeroepen tot Shooting Star.
Je altijd uitspreken tegen racisme en homofobie of de goede vrede bewaren?
“Sinds ik Anne speel in de serie Anne+ bewaar ik steeds minder de goede vrede. Als ik een script lees met stereotiepe vrouwen- en mannenrollen ben ik nu eerder geneigd om te zeggen: hè, kan dit niet anders? Niet alle scenarioschrijvers staan daarvoor open, maar soms levert het goede gesprekken op over vastgeroeste schoonheidsidealen en verhaallijnen. Met Anne+ wilden we een leuke serie maken waarin veel personages gay zijn, zonder dat dat wordt geproblematiseerd. De thema’s zijn universeel voor jongeren: verliefd worden, een baan zoeken, je verhouden tot je ouders. Veel van de queer rollen worden door queer acteurs gespeeld en we laten echte lichamen zien, met littekens en puistjes.
Artikel gaat verder onder de foto.
Veel queer films en series volgen dezelfde dramatische verhaallijnen: niet uit de kast durven komen, buitengesloten worden. In de film Anne+ is er een scene waarin Anne met een vriendin in de bioscoop naar een lesbisch kostuumdrama kijkt. Er wordt veel stiekem gestaard en gestreeld en uiteindelijk gaan de hoofdrolspelers terug naar hun man. Dat is voor een heteropubliek misschien comfortabel – Wat erg dat het in die tijd zo ging! Gelukkig zijn we nu heel progressief! – maar voor de normalisering van queer mensen doet het weinig.
Overigens spreek ik me niet altijd uit, hoor. Mijn omgeving is best wel ‘woke’, maar ook ik ben nog steeds aan het leren om ‘ongezellig’ te zijn als er een homofobe of racistische opmerking wordt gemaakt en er iets van te zeggen. En al doe ik mijn best en lees ik me in over racisme, ook ik kan nog steeds ignorant zijn. Mijn zwarte vrienden wijzen me daar dan op. Op je vingers getikt worden is niet leuk, maar wel belangrijk.”
Intersectioneel feminisme en validisme: belangrijke termen of woorden zijn maar woorden?
“We hebben taal nodig om dingen te duiden, bestaansrecht te geven en te veranderen. Soms vragen mensen wel eens of het nodig is, al die verschillende letters in LHBTQIA+. Ja, die zichtbaarheid is nodig. Ook in Nederland kan er nog veel verbeterd worden: we denken dat we er zijn met het homohuwelijk, maar we scoren heel slecht op de aanpak van hate crimes en hate speech.”
Idealist of realist?
“Ik heb zeker idealen: er zijn een heleboel dingen die mooier en beter kunnen. Maar ik ben ook een realist: dat is niet van de ene op de andere dag bereikt. Op wat we hebben neergezet met Anne+ ben ik wel trots. Sinds de serie uit is krijgen we bedankjes van over de hele wereld: Brazilië, India, Irak. Mensen schrijven: Nu voel ik me iets minder raar.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
Terugkerende klant? Klik hier om in te loggen
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen
