Ananashuid
De Spaanse Carmen Hijosa, oprichter van Ananas Anam, werkte als ontwerper in de traditionele leerindustrie en zag de ernstige vervuiling door chemicaliën en zware metalen die nodig zijn voor het bewerken van leer. Ze zag daar ook hoe traditionele stoff en werden geweven uit vezels van bladeren. Ze deed onderzoek en ontdekte dat de vezels van ananasbladeren zich kunnen binden tot een textiel zonder te breien of te weven. De bladeren blijven over na de oogst, dus behalve dat er geen dieren nodig zijn, is er geen extra landbouwoppervlakte of water nodig voor de grondstof.

Schimmel
“Prachtig voorbeeld van circulaire mode”, zegt Kim Poldner van het Circular Fashion Lab. We kijken naar een paar opengewerkte hakken van schimmel. Poldner: “Docent Iris Houthoff gebruikt hiervoor mycelium, een netwerk van schimmeldraden. Door die te laten groeien op zaagsel of landbouwresten vertakken en versmelten de schimmeldraden zich tot een sterk materiaal.” Op het lab maken ze ook textiel van algen, bacteriën en paddenstoelen. Poldner: “Dit moet doorontwikkeld worden voordat het toepasbaar is. Daarna moet de industrie het lef hebben om te investeren.”

Koffieprut
Koffie neutraliseert geurtjes. Ideaal voor sport- en buitenkleding dus. Het Taiwanese Singtex maakt er garens en textiel van. Ze zamelen koffi edrab in bij koffi eketens in de buurt, verwijderen de kleur en olie uit de prut zonder oplosmiddelen en met een circulair, waterbesparend systeem. De overgebleven koffi evezels worden vermengd met vermalen PET-fl essen, waarna het wordt gesmolten en tot garen gesponnen. Marketeer Yana Ko: “Het eerste T-shirt van koffi egaren rook na het dragen vreselijk, door de combinatie van koffi e- en lichaamsgeur. Het duurde vier jaar voordat we een stof hadden die bruikbaar was voor kleding.”

Appelschillen
Van de vezels uit appelschillen en klokhuizen – die overblijven na de industriële verwerking van appels tot sap – maakt het Italiaanse bedrijf Frumat appelleer. Technicus Alberto Volcan wilde de enorme berg fruitafval in Zuid-Tirol (Europa’s grootste appelproduc-tiegebied) nuttig gebruiken en combineerde het met polyurethaan, een rubberachtige substantie. De prijs van appelleer is gelijk aan die van ‘gewoon’ leer.

Visleer
“Visleer is sterker dan regulier leer”, vertelt sales manager Steinunn Gunnsteinsdóttir van het IJslandse bedrijf Atlantic Leather. “We maken het van de huid van kabeljauw, zalm en zeewolf. Vissen zijn koudbloedig, daarom moet het looien ook koud gebeuren, anders smelten de huid en het collageen, de stof die je nodig hebt voor de soepel-heid.” Het bedrijf looit met een oplossing getrok-ken uit de bast van mimosabomen. “Het hele proces verloopt milieuvriendelijk. Het water voor het looien hergebruiken we zeven keer.”
