De eerste zaal van Goede Hoop toont rotstekeningen van dieren die gemaakt werden door de San. Buitenhuis-Sityo vindt dit deel van de tentoonstelling het meest indrukwekkend. “De fascinerende details in de tekeningen maken me bewust van de intelligentie en het potentieel van de Zuid-Afrikaanse bevolking in die tijd”, zegt ze. Over de rondleidingen praat ze met passie. “Het geeft me veel voldoening. Ik probeer objectief te zijn met een persoonlijke touch. Op die manier komen de voorwerpen en verhalen het best naar voren. Tot nu toe heb ik alleen maar positieve reacties gekregen.”
Buitenhuis-Sityo werd geboren in een gebied in Zuid-Afrika dat later Transkei zou gaan heten. Het gebied werd in 1976 onafhankelijk en is sinds 1994 weer onderdeel van Zuid-Afrika. “Goede Hoop vult het gat in mijn geschiedenis op. De expositie maakt me nieuwsgieriger naar mijn eigen roots en heeft me meer geleerd over mijn achtergrond.” Daarnaast vult de tentoonstelling volgens Buitenhuis-Sityo een gat in de geschiedenis. “De Gouden Eeuw wordt in veel boeken omschreven als een prachtige tijd. Goede Hoop zet dit recht door te laten zien hoe verschrikkelijk deze tijd voor veel mensen was.”
Niet iedereen is daar blij mee. Columnist Sylvia Witteman kopt in de Volkskrant met: “Rijksmuseum mag de paternalistische uitleg over slavernijverleden weglaten” en vindt dat de geschiedenis er bij de bezoekers “nogmaals ingeramd wordt met een koevoet.” Buitenhuis-Sityo: “We gaan allemaal naar de tentoonstelling met andere verwachtingen. Sommige mensen denken misschien dat ze een mooi verhaal te zien krijgen, maar het koloniale tijdperk was geen mooie tijd. Als je goed geïnformeerd wilt zijn, kun je het negatieve gedeelte van de geschiedenis niet ontkennen.”
Dat de tentoonstelling te wit zou zijn, vindt Buitenhuis-Sityo een ongenuanceerde visie. “Ik zou de tentoonstelling niet zo veroordelen. Ja, er mist een stuk van het Zuid-Afrikaanse verhaal, maar de ontbrekende delen zijn nog niet gevonden. Voor nu vind ik het een mooi initiatief.” Ze ziet Goede Hoop als een opstapje naar een open gesprek over het koloniale verleden. “Het is goed dat de informatie nu open op tafel ligt. Ik zie het als een beginpunt om verder te zoeken. Hoe ervoeren de Zuid-Afrikanen het koloniale tijdperk? Wat zijn de verhalen vanuit hun perspectief? Dat moet uitgezocht worden.”
