Red de Elfstedentocht! (Met rigoureus klimaatbeleid)

Red de Elfstedentocht! (Met rigoureus klimaatbeleid)

Samen met Sinterklaas en Koningsdag bepaalt de Elfstedentocht onze nationale identiteit, leest Daniël Poolen. Waarom springen schaatsliefhebbers niet massaal op, nu die laatste dreigt te verdwijnen? ‘Als we de klimaatdoelen niet halen, dan vindt de Elfstedentocht nog...
Klimaatpoëzie: Het herstel van Moeder Aarde

Klimaatpoëzie: Het herstel van Moeder Aarde

Wat hebben vastgeroeste gendernormen met de klimaatcrisis te maken? Alles, ziet Klimaatdichter Willemijn Kranendonk. Want het zijn de vrouwen die zien hoe de aarde lijdt. Het zijn de vrouwen die de aarde omploegen de stekjes van een eierdoos in een plastic potje...
Klimaatpoëzie: de hemel spreekt

Klimaatpoëzie: de hemel spreekt

‘Ik geloof dat ik ooit eindeloos was. dat ik met het wazig worden van mijn zicht kleiner ben geworden.’ Klimaatdichter Shari Van Goethem geeft de hemel een stem. Omdat we anders vergeten dat die ademt. ik geloof dat ik ooit eindeloos was. dat ik met het wazig worden...
Klimaatpoëzie: Rewilding

Klimaatpoëzie: Rewilding

‘Mijn ouders overleven de winter door familiestemmen in hun telefoon’. Klimaatdichter Nisrine Mbarki ziet de wereld langzaam tot stilstand komen. Althans, voor de mens: de natuur is altijd in beweging. Hoog in de beuk voor mijn raam bouwen twee eksters hun nest hij...
Klimaatpoëzie: Een stukje droom

Klimaatpoëzie: Een stukje droom

‘Vergeten zijn de mensen die de zee overstaken, hun lijf en leven in pand hebben gegeven’. Klimaatdichter Amina Belôrf geeft woorden aan de klimaatcrisis. Die kan ze niet los zien van het reusachtige onrecht van racisme, maar ze durft nog te dromen. Onzichtbaar ben ik...