Naast haar werk als tolk en vertaler voor verschillende ngo’s op Malta zet ze zich in voor de Sudanese gemeenschap op Malta. Ze ondersteunt haar landgenoten die recent naar het land zijn gekomen: ze verwijst hen door naar instanties en ngo’s die hen kunnen helpen met administratie en bijscholing. Ze biedt ook een luisterend oor en geeft raad op basis van haar eigen ervaringen.
“Veel Maltezen staan vijandig tegenover zwarte nieuwkomers
“De instroom van migranten wordt gezien als een grote, nationale zorg
Bijna de helft van de Maltese samenleving beschouwt de instroom van migranten bovendien als de grootste zorg op nationaal niveau – opnieuw het hoogste percentage in de hele EU, gevolgd door België, waar 28 procent van de bevraagden zich zorgen maakt over immigratie.
Met een populatie van een half miljoen is Malta het kleinste land van de Europese Unie. Het is ook een van de dichtstbevolkte plekken ter wereld. In de laatste vijftien jaar is de populatie aanzienlijk gegroeid – van 405.000 inwoners in 2005 tot 515.000 nu. In Europa zijn alleen het soevereine Gibraltar en de dwergstaat Monaco dichter bevolkt.
Sinds 2011 is ook het aantal buitenlandse werknemers in Malta flink gestegen – van ongeveer 13.000 tot 67.500. Zo’n 31.000 van hen zijn niet-EU-onderdanen. Filippino’s (5300), Serviërs (4600) en Indiërs (4300) vormen de grootste groepen werknemers van buiten de EU.
Deze ‘derdelanders’ vullen tekorten op de Maltese arbeidsmarkt: de meerderheid werkt in de ondersteunende diensten. De rest heeft voornamelijk een baan in de bouw, de detailhandel of verpleging en verzorging. Werknemers uit de EU worden daarentegen meestal tewerkgesteld als managers, specialisten of technici.
Bron: Malta Today, 19 augustus 2020.
Stigma van ‘bootmigrant’
Dang komt zelf uit Kameroen. Ze kwam in 2002 met een studiebeurs naar Europa en deed een opleiding administratie. Na twaalf jaar in Italië te hebben gewoond, vertrok ze met haar Maltese man naar Malta.“Afrikaanse migranten worden in de (sociale) media vooral weggezet als profiteurs die op gratis huisvesting van de regering uit zijn. Ze zouden criminelen zijn en alcoholverslaafden. Mensen nemen dat klakkeloos van elkaar over.”
“Afrikaanse migranten worden in de media vooral weggezet als profiteurs
Inmiddels is discriminatie van zwarte migranten op Malta zo goed als genormaliseerd. “Je hoort regelmatig: behandel mij eens wat beter, ik ben toch niet zwart – en niet als grap”, zegt Grech. Ook politici dragen hieraan bij, door discriminerende en racistische uitspraken publiek te doen.
“Discriminatie van zwarte migranten is op Malta zo goed als genormaliseerd
De Maltese premier, Robert Abela, post Facebook-berichten met de boodschap ‘Malta eerst en boven al’. De leider van de christelijk-conservatieve Nationalistische Partij wordt vergeleken met Matteo Salvini omwille van zijn controversiële uitspraken over de instroom van buitenlanders naar Malta die de Maltese identiteit onder druk zouden zetten. “Ik ben geen racist, iedereen die mij kent, kan voor mij instaan”, vertelde hij de Times of Malta.
De Maltese tak van de Association for Child and Adolescent Mental Health uitte haar bezorgdheid over het taalgebruik op sociale media. “Door een discours te verspreiden dat stereotiep, xenofoob en vernederend is jegens leden van andere etniciteit, beïnvloeden we onbedoeld de perspectieven van onze jongere generaties op culturele diversiteit.”
“Over de moeilijke situatie van vluchtelingen wordt zelden bericht
Realistische verhalen
Maar het mag geen versimpeld ‘succesverhaal’ zijn: “Europese studenten die als vrijwilligers voor onze organisatie komen werken, hameren er bij ons op om meer positieve verhalen te vertellen over zwarte Afrikanen die een nieuw leven hebben opgebouwd en als succesvol geïntegreerde migranten kunnen worden gezien. Voor mij is zo’n beeld te oppervlakkig: achter elk migratieverhaal schuilt veel leed, vanwege de reis naar Europa, en de discriminatie en uitbuiting na aankomst.”
“De meeste migratieverhalen komen uit de pen van witte verslaggevers die vanuit een Europees perspectief schrijven
Volgens haar kaarten witte journalisten deze aspecten onvoldoende aan. “De meeste migratieverhalen komen uit de pen van witte verslaggevers die vanuit een Europees perspectief schrijven. Ze zien migratie op een andere manier.
Recent las ik in Times of Malta, een van de weinige bronnen die wel serieus over asielzoekers en vluchtelingen bericht, een stuk over gezinshereniging. Het verhaal was evenwichtig geschreven. Maar erboven stond een foto van een overvolle boot – ik denk niet dat een journalist van Afrikaanse origine die erbij zou plaatsen, aangezien dat beeld symbool staat voor alle negatieve emoties die gepaard gaan met migratie naar Europa.”
“Dang ziet graag meer nieuws over Afrika door mediamakers van Afrikaanse origine
Veel Maltese kranten en omroepen hebben sterke politieke banden. Tot de grootste dagbladen behoren het neutrale Times of Malta en Malta Independent, gelinkt aan de christelijk-conservatieve Nationalistische Partij (Partit Nazzjonalista). Malta staat op de 81ste plaats in de World Press Freedom Index. Het is een daling van 30 plaatsten sinds 2017 – een van de sterkste dalingen wereldwijd.
De moord op onderzoeksjournaliste Daphne Caruana Galizia in 2017 – vermoedelijk in opdracht van een rijke zakenman – had een grote impact op persvrijheid in Malta. Caruana Galizia schreef o.a. voor The Malta Times over onderwerpen als regeringscorruptie, nepotisme en witwaspraktijken, en werkte ook mee aan de Panama Papers. Reporters Without Borders veroordeelde in een rapport systemische tekortkomingen in Malta die tot de moord op de journalist en belemmering van het politieonderzoek leidden.
Zelf heeft Dang vanwege haar Engels niet eens geprobeerd om voor een Maltees medium te gaan werken – in haar ogen was haar niveau onvoldoende. Ze is wel van plan om na het voltooien van het volgende jaar van haar studie journalistiek aan de Universiteit van Malta als freelancer te gaan werken. “Ik ben zelfverzekerder geworden wat het schrijven in het Engels betreft.”
Invloed
“Ik wil mensen doen beseffen dat ze als journalist hun positie in de maatschappij kunnen verbeteren
Dit artikel verscheen eerder op OneWorld op 4 september 2020.
