Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
“Ik heb altijd op verschillende manieren naar mijn afkomst gekeken. Als kind voelde ik mij Nederlands, Moluks en Fries, maar dat viel allemaal samen. Ik voelde geen verschil wanneer ik bij mijn beppe was (oma in het Fries), of bij mijn Molukse familie. Vanaf mijn vijftiende kwam daar verandering in en ontstond er een tweestrijd in mijn identiteit. Dat kwam door de puberteit, maar ook omdat ik te maken kreeg met een vervelende klas. Ik werd gepest om van alles, ook om mijn Moluks-zijn. Dan werd er bijvoorbeeld gevraagd ‘kom jij de school kapen?’. Ik werd constant gelinkt aan dingen waar ik niets mee te maken had, maar waar ik mij steeds voor moest verantwoorden. Daarvoor had nog nooit iemand iets gezegd over mijn afkomst, laat staan het negatief benaderd. Die ervaringen waren een trigger voor de tweestrijd.’
“Dat werkte in zoverre door, dat ik mij begon af te vragen wat ik in Nederland deed. Ik voelde mij hier helemaal niet welkom. Ik begon zelfs de slechte ervaringen van mijn (Molukse) moeder, opa en oma mijzelf persoonlijk aan te trekken. Die negatieve prikkels kwamen toen hoofdzakelijk vanuit Nederlanders. Ik kreeg ook wel eens van volbloed Molukkers opmerkingen hoor, dan wilden ze bijvoorbeeld testen ‘hoe Moluks ik was’. Of dan hadden ze het erover dat mijn vader een belanda (Maleis voor Nederlander) is, maar dat kon ik veel makkelijker van mij laten afglijden.”
“Als iemand mij nu vraagt wat ik ben, vind ik dat trouwens een moeilijke vraag. Eigenlijk klopt die vraag ook helemaal niet. Ik ben Nederlandse, Friezin én Molukse. Als je mij vraagt wat ik ben, heb ik geen eenduidig antwoord. Ik merkte dat ik tijdens mijn opleiding ook vaak zelfreflectie-vragen moest invullen, en dat er dan geen ruimte was voor meerdere opties. Je moest altijd één optie kiezen. Wanneer je dat niet kon, dan werd dat gezien als een conflict, dan was je er nog niet over uit. Dat terwijl ze (de docenten, red.) sociologie of psychologie hadden gestudeerd. Dan moet je toch kunnen begrijpen dat je niet altijd voor één noemer kan gaan, denk ik dan.”
“Ik ben gewoon Fries, Nederlands en Moluks en daar houd ik van
“Inmiddels voel ik geen druk meer om mij op een bepaalde manier te identificeren. Dat komt ook wel omdat ik selectiever ben geworden in de mensen die ik om mij heen verzamel. Mensen die mij geen fijn gevoel geven, durf ik steeds beter af te houden. Ik wil ook eigenlijk helemaal niet meer bezig zijn met identiteit. Misschien wel omdat het vaak een negatieve uitwerking heeft gehad. Vroeger was ik daar namelijk heel actief naar opzoek. Ik wilde de taal leren, las boeken en schreef gedichten daarover. Maar ik merkte dat ik dat steeds voor anderen deed, niet voor mijzelf. Want ik ben gewoon Fries, Nederlands en Moluks en daar houd ik van. Maar wanneer je jezelf bezighoudt met identiteit, word je ook snel in een hokje gedrukt. Ik wil gewoon de vrijheid om mijzelf te zijn.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand
Terugkerende klant? Klik hier om in te loggen
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen
