Still uit reclame voor huidbleekmiddel Fair & Lovely (2018)

Bedrijven en #BLM: goede sier of oprecht activisme?

Unilever, Gillette en Tony’s Chocolonely: bedrijven staan in de rij om zich solidair te tonen met de Black Lives Matter-beweging. Maar wat doen ze intern tegen racisme? Verdienen ze aan de uitbuiting van arbeiders van kleur? We zochten uit wat de mooie statements in de praktijk betekenen.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
De rijkste man ter wereld wil racisme aanpakken – althans, dat zegt hij. Amazon-CEO Jeff Bezos sprak op de website van zijn miljardenbedrijf luid zijn steun uit voor Black Lives Matter. Hij zei zelfs dat hij racistische klanten liever kwijt dan rijk is. Maar ondertussen verkoopt Amazon zélf gezichtsherkenningssoftware waarvan is aangetoond dat die vooral mensen van kleur als verdacht aanwijst. En recent nog ontsloeg het bedrijf een zwarte werknemer omdat hij zijn collega’s had opgeroepen te protesteren tegen slechte arbeidsomstandigheden.

Wereldwijd staan bedrijven en organisaties in de rij om zich solidair te tonen met Black Lives Matter, en telkens kaatsen critici en activisten de bal terug met een oproep: voeg de daad bij het woord, anders is antiracisme niet meer dan een marketingtruc. Ook in Nederland lieten veel organisaties, van multinationals en sociale ondernemingen tot universiteiten en musea, een statement tegen racisme uitgaan.

Unilever claimt solidariteit op Instagram, maar verdient geld aan huidbleekmiddelen

Tijd om uit te zoeken wat er achter de schermen speelt. Want hoe zit het bijvoorbeeld met antidiscriminatie en diversiteit binnen de eigen gelederen? Verdient een bedrijf dat zich solidair toont ondertussen aan de uitbuiting van werknemers van kleur of van niet-westerse landen? Biedt de organisatie producten of diensten aan die ongelijkheid of stigmatisering in stand houden? Kortom: wat is goede sier en wat is daadwerkelijk antiracisme?

Unilever

We demand justice, equity and advancement – we must do our part,’ aldus het Nederlands-Britse Unilever op Instagram, dat beloofde om institutioneel racisme aan te pakken en een miljoen dollar te doneren aan antiracistische organisaties. Maar als een multinational met een opbrengst van ruim 50 miljard euro per jaar met een statement tegen racisme en ongelijkheid komt, is het wachten op sceptische reacties. In de comments regende het direct kritiek, vooral over één feit: Unilever verdient geld aan huidbleekmiddelen, een product dat raciale ongelijkheid in stand houdt.

https://www.instagram.com/p/CA_Ph89HIWn/

Bron: www.instagram.com

Een lichte huid zou mooier zijn en op een hogere status duiden

Zulke middelen, zoals Unilevers ‘Fair & Lovely’, worden vooral gebruikt in Azië en Afrika, waar ze sterk zijn verbonden met colorisme: een lichte huid zou mooier zijn en op een hogere status duiden. In India is het bijvoorbeeld niet ongewoon dat krantenadvertenties voor huwelijkskandidaten een lichte huid als een van de criteria noemen. In veel gevallen bevatten huidbleekmiddelen kwik, wat voor chronische huidschade kan zorgen (de producten van Unilever voor zover bekend niet). Bijna 15.000 mensen riepen Unilever via een petitie op om ze uit de schappen te halen. ‘Colorisme is een direct bijgevolg van racisme, en crèmes zoals Fair & Lovely houden dit in stand,’ zo stellen de petitieleiders.

Unilevers reactie: de naam van ‘Fair & Lovely’ zal veranderen naar ‘Glow & Lovely’; termen zoals ‘wit’ en ‘licht’ worden uit de reclames geschrapt. Op de vraag waarom het product niet uit de schappen wordt gehaald, houdt een woordvoerder van Unilever het bij het officiële statement: Fair & Lovely is niet bedoeld als huidbleekmiddel maar als crème ‘die de huid doet stralen’; het bevat geen bleek of kwik. Het nieuwe middel, en de bijbehorende reclames, moet een ‘inclusiever’ schoonheidsideaal promoten en zo het antiracismestatement gewicht geven. Maar activisten zijn niet onder de indruk: een andere naam zou geen recht doen aan de mentale schade van colorisme; bovendien bevat het middel niet-schadelijke stoffen die de huid wel degelijk lichter doen lijken.

In het statement zegt Unilever ook dat het ‘harder haar best zal doen voor diversiteit onder de werknemers’ te zorgen. Het jaarverslag wekt de indruk dat dit al langer een prioriteit is; ‘Becoming a truly diverse and inclusive organization is a priority for us,’ zegt dat. In de praktijk richt Unilever zich vooral op gendergelijkheid – de helft van de managementposities wordt bekleed door vrouwen.

Unilever richt zich vooral op gendergelijkheid. Antiracisme komt niet terug in het jaarverslag

Over antiracisme wordt niet gerept in het jaarverslag, en qua afkomst is weinig diversiteit te zien onder leidinggevende functies. Een woordvoerder zegt dat Unilever zijn best doet om discriminatie bij sollicitaties tegen te gaan, onder andere door sinds drie jaar kunstmatige intelligentie te gebruiken bij de sollicitaties voor managementtrainees. In theorie kunnen zulke trainees doorstromen naar de top van het bedrijf.
Unilever zet wel een concrete stap met deelname aan de Stop Hate for Profit-campagne (zie kader). Het bedrijf belooft de rest van dit jaar in de Verenigde Staten niet op Facebook, Instagram of Twitter te adverteren, omdat het niet wil bijdragen aan de grote hoeveelheid nepnieuws en haatzaaiende retoriek die de ronde doen in de Amerikaanse verkiezingsperiode.
Amerikaanse bedrijven worden opgeroepen tot actie

Vooral grote bedrijven haalden zich in de VS met hun statements de woede van activisten en mensen van kleur op de hals. Zo ook de online mediabedrijven die hun steun uitspraken voor Black Lives Matter: YouTube, Twitter en Facebook doneerden miljoenen dollars aan antiracistische organisaties. Maar volgens critici weegt dat niet op tegen de rol die ze zélf spelen in de verspreiding van racistisch gedachtegoed. Om die reden is op 1 juli de Stop Hate for Profit-campagne van start gegaan: een initiatief van verschillende Amerikaanse ngo’s die bedrijven oproepen om gedurende de maand juli niet te adverteren op Facebook. Honderden bedrijven doen al mee; deze maand wordt Facebook geacht het beleid rondom haatzaaien en desinformatie aan te scherpen.

Ook de Pull up or Shut upcampagne eist meer dan woorden. Dit initiatief van Sharon Cuter, oprichter van modemerk Uoama Beauty, richt zich op cosmeticabedrijven. Bijvoorbeeld op L’Oréal, dat steun voor antiracisme uitsprak terwijl Munroe Bergdorf, een trans vrouw van kleur en model van L’Oréal, in 2017 nog werd ontslagen vanwege een social-mediapost over racisme. Cuter roept cosmeticabedrijven op om bekend te maken hoeveel zwarte mensen er voor hen werken – openheid is de eerste stap richting verandering, zegt zij. Honderden bedrijven gaven gehoor aan haar oproep, en het initiatief inspireerde Cuters volgers om ook andere bedrijven op te roepen hun cijfers te delen.

Gillette (Procter & Gamble)

‘Wij steunen geen enkele boodschap die mensen kan kwetsen op basis van hun huidskleur, geslacht, hun mening of seksuele geaardheid.’ Met dit statement trok het Amerikaanse scheermessenmerk Gillette de afgelopen maand de aandacht in Nederland. En zo legde het bedrijf uit waarom het, als een van de eerste merken, besloot niet langer reclames uit te zenden tijdens tv-programma Veronica Inside, na een racistische uitspraak van Johan Derksen. Het merk was eerder al gestopt met het sponsoren van het programma, na een uitzending waarin transgender personen werden bespot.

In het jaarverslag van Procter & Gamble valt niet één keer het woord discriminatie

Steunt Gillette dan geen énkele discriminerende boodschap meer? Het besluit om niet langer tijdens Veronica Inside te adverteren komt van moederbedrijf Procter & Gamble – een multinational met het grootste marketingbudget ter wereld. Een woordvoerder legt uit dat P&G in zowel de VS als in Europa momenteel beoordeelt waar het nog wil adverteren, gezien mogelijke haatdragende of discriminerende inhoud. Veronica Inside viel alvast af, maar Facebook níet – P&G doet ondanks herhaaldelijke oproepen niet mee aan de Stop Hate for Profit-campagne. Een duidelijke verklaring is nog niet gegeven; tegen Reuters maakte het bedrijf duidelijk dat ze hier voorlopig geen uitspraken over doet.

In het jaarverslag van P&G valt niet één keer het woord discriminatie, maar wordt wel in corporate termen gesproken over ‘Diversiteit en Inclusie’: het bedrijf geeft diversiteitstrainingen en investeert in andere bedrijven die worden gerund door vrouwen of minderheden. Ze hosten zelfs hun eigen Diversity & Inclusion awards, bedoeld voor lokale P&G-teams die zich inzetten voor diversiteit. Maar uit onderzoek van Harvard Business Review is al eerder gebleken dat zulke programma’s en trainingen in de praktijk weinig uithalen.

P&G heeft nauwelijks leidinggevenden van kleur

Wat volgens dat onderzoek wél werkt: actief op zoek gaan naar mensen buiten het netwerk bij openstaande vacatures; meer onderling contact tussen witte managers en werknemers van kleur, en simpelweg zorgen dat discriminatie wordt gesignaleerd en aangekaart. Hier is niets over terug te vinden bij P&G. Een blik op de leidinggevende functies laat in elk geval weinig diversiteit in kleur zien.

Overigens heeft ook P&G, net als Unilever, huidbleekmiddelen in het assortiment, ondanks petities om hiermee te stoppen. Zowel tegen OneWorld als andere media geeft het bedrijf hier geen commentaar op.

Tony’s Chocolonely

Het Nederlandse chocolademerk Tony’s Chocolonely ging wel erg ver om een statement te maken: directeur Henk-Jan Beltman werd op 18 juni aangehouden toen hij, namens het bedrijf, op het gebouw van de Amsterdamse Beurs van Berlage graffiti spoot. Het ging om een Tony’s chocoladereep en de tekst ‘Black Lives Matter’ naast een ingemetseld beeld van J.P. Coen, op het gebouw waar binnenkort de nieuwe ‘Chocolate Bar’ van Tony’s zal openen.

Tony's directeur spoot met graffiti een Tony’s chocoladereep en de tekst ‘Black Lives Matter’ op een gebouw

De actie leidde tot kritiek. De missie van het bedrijf draait dan wel om het aanpakken van uitbuiting in de cacao-industrie, maar de oprichter van het merk, Teun van de Keuken (inmiddels niet meer bij het bedrijf betrokken), noemde het ‘onsmakelijk’ om een ‘commercieel slaatje uit deze beweging te slaan’.

Als reactie zegt woordvoerder Maudi Admiraal: “Juist omdat we ons bewust zijn van het omstreden gevelbeeld boven de ingang van de Chocolate Bar, vonden we dat we dit moesten adresseren; het is een essentieel onderdeel van onze missie om bewustzijn te creëren, en dus ook over ons koloniale verleden en het verband met huidige ongelijkheid.”

100 procent ‘slaafvrije chocolade’ ligt nog altijd niet in de schappen

De cacao-industrie is een van de meest onrechtvaardige industrieën ter wereld, waar kinderarbeid wijdverspreid is en ook dwangarbeid voorkomt. Tony’s is daar open over: 100 procent ‘slaafvrije chocolade’ ligt nog altijd niet in de schappen. Tussen 2018 en 2019 telden ze 259 gevallen van kinderarbeid in hun productieketen, en garanderen dat er geen dwangarbeid plaatsvindt, kan het merk niet.

Tony’s betaalt boeren wel meer dan de meeste afkopers in West-Afrika en investeert daarnaast in kwaliteit en productiviteit; daarnaast zijn alle bonen traceerbaar en de handel geeft de cacaoboeren zoveel mogelijk langetermijnzekerheid. Toch leeft 34 procent van de boeren in Ghana en 46 procent van de boeren in Ivoorkust met wie Tony’s zaken doet, nog altijd in armoede.

Hoe kunnen nog zo veel boeren in armoede leven, terwijl Tony's Chocolonely flinke winst maakt?

In een interview met Follow the Money moest Beltman eerder ook kritische vragen pareren: hoe kunnen nog zo veel boeren in armoede leven, terwijl het bedrijf flinke winst maakt en een enorm marketingbudget heeft? Zijn uitleg: Tony’s stelt duidelijke grenzen aan hoeveel winst het mag maken, maar ligt ze daar ver onder, dan verliest ze de voorbeeldfunctie voor bedrijven zoals Mars en Nestlé. Het doel van Tony’s is namelijk niet om alleen de eigen chocolade eerlijk en slaafvrij te maken; ze wil de hele industrie van binnenuit veranderen.

En diversiteit binnen het bedrijf? Admiraal erkent dat het managementteam overwegend wit is. Zij zegt dat recente gebeurtenissen het bedrijf er nog bewuster van maken om dit aan te pakken. Zo is er een task force opgericht die ‘gaat kijken wat het voor Tony’s betekent om antiracistisch te zijn’.

Antiracisme op de universiteit

Niet alleen bedrijven, ook universiteiten en hogescholen willen zich solidair met de antiracismebeweging tonen door statements uit te laten. Maar gebruiken ze hun invloed ook om ongelijkheid binnen de eigen organisatie aan te pakken? In elk geval één universiteit belooft van wel: de Vrije Universiteit in Amsterdam kwam niet alleen met een statement, maar ook met actiepunten.

De VU belooft om onder andere het eigen koloniale verleden te onderzoeken en nog meer in te zetten op onderzoek naar het slavernijverleden. Intern had de VU al een actief diversiteitsbeleid, waardoor 21 procent van de studenten een migratieachtergrond heeft. Dat garandeert nog niet dat discriminatie niet voorkomt: volgens recent onderzoek van de VU zelf, ervaren veel studenten met een migratieachtergrond alledaags racisme op de universiteit. Ook bleek slechts 1 procent van de wetenschappelijke staf een migratieachtergrond te hebben.

Een woordvoerder vertelt dat er wordt gezocht naar manieren om dit te verbeteren; de universiteit wil het bijvoorbeeld makkelijker maken om discriminatie te melden, en zoekt naar manieren om kansenongelijkheid in sollicitatieprocedures aan te pakken. Volgens de woordvoerder is de VU overigens een van de eerste Nederlandse universiteiten die deze thema’s onderzocht en op deze manier kleur bekent.

'Zwarte levens tellen niet in de mode' (en dat is altijd zo geweest)

Bedrijfsboten op Pride veroveren meer water dan ooit

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons