1. ‘Had het dan gevraagd’
Boodschappenlijstjes bijhouden, niet vergeten de oppas te betalen, nieuwe kleren voor de kinderen kopen… De Franse tekenaar Emma Clit maakte een strip om de mentale last van vrouwen in heterorelaties vast te leggen. “Als een man van zijn partner verwacht dat zij hem vraagt om klusjes te doen, dan ziet hij haar dus als de manager van het huishouden.”
Het plannen en organiseren van taken is op zichzelf al een fulltime baan. “Het probleem is dat als we het níet meer doen, het hele gezin daaronder te lijden heeft”, aldus Clit. De oplossing volgens haar: mannen zouden het voortouw moeten nemen in de feministische strijd. Zij kunnen zich bijvoorbeeld uitspreken voor langer vaderschapsverlof.
2. Gentrificatie gaat niet over hipsters, maar over onrecht
Industriële koffiezaakjes, dure gin-tonicbars en op elk fietspad wel een bakfiets. Klagen over de komst van hipsters in de buurt is haast een grootstedelijke hobby geworden. Maar gentrificatie is een serieus onrecht, zegt stadsgeograaf Cody Hochstenbach. De vraag is: wie heeft daar dan wél baat bij?
Hoofdredacteur Seada Nourhussen sprak Hochstenbach over de wooncrisis, de groeiende kloof tussen arm en rijk en het politieke beleid dat daar achter zit. Zo krijgen buurten met bewoners met een laag inkomen of een migratie-achtergrond, een slechte score. En wie raken er juist vérder op achterstand door gentrificatie? Mensen met lage inkomens. “De problemen van de armere bewoners verdwijnen uit het zicht, terwijl sociale, economische en culturele macht zich concentreren op de centrale plekken.”
3. ‘Zwarte Piet bewijst: racisme heeft vrij spel in Nederlandse media’
Na de gewelddadige inval op de Kick Out Zwarte Piet bijeenkomst op 8 november, en de opnieuw opgelaaide Zwarte Piet discussie, zag Marvin Hokstam een bekend patroon in de Nederlandse media. Mediabazen geven vrij baan aan racistische uitingen, schrijft Hokstam: zonder fact checking, eerlijke verslaggeving of enige waardering voor andere culturen, tradities of geloofsovertuigingen.
‘Daar gaan we weer’, dacht Hokstam. De stereotyperingen die racisme aanwakkeren, worden met deze berichtgeving wéér herhaald. Volgens Hokstam zouden Nederlandse journalisten een voorbeeld moeten nemen aan hun Brits collega’s. “Daar zijn journalisten zich wél bewust van de impact die hun woorden en beelden kunnen hebben.”
4. ‘Ik accepteer niet dat deze jongeren geen onderwijs krijgen’
Ondernemer Sandra de Kroon zet zich in voor écht inclusief onderwijs – want in Nederland gaan ruim 10.000 jongeren niet naar school. Ze hebben geen toekomstperspectief en kampen met depressies. De Kroon legt uit waar het mis gaat in het systeem: ouders die niet weten waar ze moeten aankloppen, zorgverleners die niets van onderwijs weten en gemeenten die deze jongeren vergeten.
‘Er wordt voor hen besloten dat ze niet mee kunnen doen in de maatschappij’, zegt De Kroon. Maar zij laat ook zien dat het beter kan. Met haar eigen stichting zet ze zich in voor onderwijs op maat, zodat jongeren in haar regio tóch kunnen leren en werken. ‘Dat deze jongeren niets zouden kunnen is gewoon niet waar.’
