Varkens zijn het antwoord

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

We kunnen drie miljard mensen voeden door verspild eten aan varkens te geven. Tristram Stuart, de man achter de massale publiekslunches van gered eten, noemt het zijn 'Pig Idea'. Het betoog dat we afkunnen van enorme afvalverwerkingskosten en tegelijkertijd het oerwoud kunnen redden door varkens op ons dieet te zetten, legde hij onlangs voor aan de First Global Conference on Food Security. FeedtheWorld was erbij.

Voedselverspilling is hot. Onlangs hekelde Paus Fransicus nog het feit dat we eten weggooien terwijl mensen sterven van de honger. Gevolg van onze 'ongoddelijke consumptiemaatschappij' met haar 'ongeremde verering'. En aan die ongeremde verering onttrekt de Nederlander zich ook maar moeilijk. Zo bleek onlangs nog: hoe belangrijk de Nederlander voedselverspilling ook vindt, de dagelijkse realiteit van kliekjes bewaren en pasta afwegen vinden we te moeilijk. Stuart komt met een makkelijke oplossing: geef onze resten aan de volgende schakel in de voedselpiramide.

Afvalverwerkingspartners
Stuart vertelt dat we al duizenden jaren in harmonie samen met varkens leven (in het Engels: 'Pig Husbandry'). Zij zijn geboren partners als het aankomt op afvalverwerking. Volgens Stuart was afval aan varkens voeren vroeger zelfs de enige financieel houdbare oplossing voor het houden van varkens, omdat mensen en varkens concurrenten van elkaar zijn als het op eten aankomt. Anders dan schapen, koeien en geiten, zijn zij net als wij omnivoren met een eenvoudige maag. Stuart gaat zelfs zo ver als te zeggen dat religieuze geboden om geen varkensvlees te eten, te maken hebben met die concurrentie om eten.

Die concurrentie om eten is tegenwoordig een van de grootste problemen van ons voedselsysteem. Het omzetten van diervoeder (graan en soya) in vlees is erg inefficient. Voor elke kilo vlees heb je zes tot tien kilo voer nodig, voer dat anders in de hongerige magen van de 1 miljard ondervoede mensen had kunnen gaan. Zelfs drie miljard mensen kunnen we voeden, met die graan en soya-bulk, zegt Stuart.

Bovendien is vleesproductie de grootse reden voor het verdwijnen van onze oerwouden. Een derde van alle landbouwgrond wordt gebruikt voor ons veevoer. En 20.000 voetbalvelden aan bos en ander natuurlijk land wordt per jaar, in vooral Zuid-Amerika vernietigd. Het platbranden van bos stoot enorm veel CO2 uit, en het verdwijnen van de bos maakt onze aarde ook nog eens veel minder in staat de CO2 te verwerken.

Omgekeerde wereld
Engeland importeert op deze manier veertig miljoen ton aan veevoeder per jaar. Voer dat biodiversiteit bedreigt, het milieu verpest en ons hongerig maakt. En nu komt het gekste, vind Stuart: we geven jaarlijks een enorme hoeveelheid geld uit om af te komen van verspild eten, wat prima naar die varkens had kunnen gaan. We verwerken het in biovergisters of laten het ondergronds opbergen. Zo kon een broodjesfabriek, die elke dag 13.000 kapjes weggooide, ongeveer 100.000 pond besparen per jaar aan afvalverwerking, door het brood door een lokale boer te laten ophalen.

Tot voor kort was het wettelijk dan ook toegestaan om je verspilde eten aan varkens te voeren, maar door een domme fout van een boer in Engeland (die het eten niet goed genoeg had gekookt) brak er door een besmet kliekje de desastreuze mond-en-klauwzeer-epidemie uit in Europa. Dat nooit weer, dachten regeringen, en verboden een voor een het voeren van vee met resten. Aangezien de wetten niet structureel overal worden doorgevoerd, valt de daadwerkelijke effectiviteit van deze wetten ook nog te betwisten.

kitchen waste

"Let them eat waste," dus. Stuart drukt ons nog eens op het hart: er zijn geen technologische innovaties voor nodig of een nieuw systeem. Het enige wat veranderen moet, is de wet. Bovendien, zegt hij: toen onze westerse regeringen zich zorgen maakten over hun eigen voedselvoorraden (in de Tweede Wereldoorlog), werden er zelfs landelijke campagnes gehouden om keukenafval aan varkens te geven. Laten we nu het om hongerigen in andere landen gaat, hetzelfde doen.

Supermarkten in Engeland doen soms al mee, de Sainsburys bijvoorbeeld scheidt zijn groenten van het ander afval om aan boeren door te geven. Lees meer over het project en de acties in Engeland hier.

Beeld: Jimmie Bond via Flickr.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons