Tim Hofman: ‘Ik heb altijd een probleem gehad met autoriteit’

Nooit meer vliegen of nooit meer nieuwe kleren?
“We moeten niet in het verhaal trappen dat een beter milieu begint bij jezelf. Ik vlieg zo min mogelijk, maar de verantwoordelijkheid begint bij politici die doen alsof ze het probleem met fossiele brandstoffen niet zien, bij bedrijven die tegen vergroening lobbyen. Voormalig bestuursvoorzitter van Shell, Ben van Beurden, zei: ‘Het is vraag en aanbod.’ Hou toch op, man. Mensen in de onder- en middenklasse proberen gewoon zo goed mogelijk hun dag door te komen.”

Flexitariër of vegan?
“Natuurlijk kijk ik ondertussen heus wel wat ik zelf kan betekenen. Ik eet geen vlees, let op wat ik koop. Ik eet af en toe wel vis of een ei, omdat ik het gevoel heb dat dat goed voor me is. Waar ik een probleem mee heb is het consumentisme als religie.”

Je altijd uitspreken tegen racisme en homofobie of de goede vrede bewaren?
“Als iemand op een verjaardag iets racistisch, seksistisch of validistisch zegt, dan ben ik zeker niet de gezellige guy die meelacht. De behoefte om te laten zien waar het wringt in de maatschappij is niet iets waarmee ik ben opgegroeid, ik heb wel altijd een probleem gehad met autoriteit. Ik kan het me permitteren om antiautoritair te zijn: ik ben een witte hetero man, zat op het gymnasium. Veel mensen niet. Ik kan me voorstellen dat het voor een persoon van kleur doodvermoeiend en pijnlijk is om telkens te moeten benoemen dat iets racistisch is. Als iemand met mijn achtergrond én met veel bereik vind ik het mijn plicht om te roeren waar het stinkt. Ik wil ruimte creëren voor dingen die niet altijd ruimte krijgen. Of het nou ziekte en dood is bij een programma als Over mijn lijk, of grensoverschrijdend gedrag bij BOOS.”

Intersectioneel feminisme en validisme: belangrijke termen of woorden zijn maar woorden?
“Taalgebruik kan onderdrukken en bevrijden. Ik wil mezelf expliciet intersectioneel feminist noemen, omdat dan duidelijk is dat ik wil strijden voor gelijkwaardigheid in de maatschappij. Veel witte hetero mannen vinden dat een beetje eng. Maar als je daar bang voor bent, dan moet je even met je therapeut gaan praten. Termen als ‘woke’ en ‘deugen’ zijn door politiek rechts geframed als scheldwoorden. Ik word weleens ‘deugneus’ genoemd, maar ik begrijp niet waarom het iets slechts is als je zou willen deugen. Dat ‘ook niks meer mag tegenwoordig’ is zo’n onzin. Er zijn toch gewoon bepaalde fatsoensregels? Ik wil gewoon het liefste geen lul zijn. Dus ik draag het label ‘deugneus’ met trots, als een geuzennaam.”

Idealist of realist?
“Idealist, absoluut. Er is een soort verheerlijking van het redelijke midden, van het pragmatisme. Een realist zegt: er is nu eenmaal ongelijkheid in de wereld. Ik zeg: laten we samen die emancipatiestrijd voeren. Soms hebben mensen moeite met mijn progressieve ideeën. Dan staat er opeens iemand met een pistool bij je werk. Na alle honderden bedreigingen die ik per dag krijg, was dat toch wel schrikken, ja. Het duurt even voor je op een rijtje hebt hoe je je daartoe moet verhouden, wat voor plek je het geeft in je leven. Hoe vaak check je of er iemand staat als je een lift uitloopt? Ik zit nog midden in dat proces. Maar het beïnvloedt niet wat ik maak.”