We hebben een rijke traditie in Nederland die stelt dat de benoeming van een burgemeester nooit gepolitiseerd mag worden. Maar als het aan Geert Wilders en Tunahan Kuzu ligt mag de benoeming wel gepolitiseerd worden wanneer de burgemeester in kwestie van Marokkaanse komaf of een moslim is.
Beide heren vertegenwoordigen twee groepen die deze week met afgunst hebben gereageerd op de benoeming van Ahmed Marcouch als de nieuwe burgemeester van Arnhem. Zowel radicaal rechts en radicaal links maken zich schuldig in het reduceren van politici met een migratieachtergrond tot hun kleur en hun religie. Nergens worden hun kwaliteiten ter discussie gesteld. Het enkele feit dat zij anders zijn, is voor beide groepen al voldoende reden tot politisering en diskwalificering.
De benoeming van Ahmed Aboutaleb kon acht jaar geleden rekenen op verzet van de PVV. Het was daarom geen verrassing dat Geert Wilders deze week besloot te protesteren tegen de benoeming van Ahmed Marcouch als de nieuwe burgemeester van Arnhem. Naar eigen zeggen is de nieuwe burgervader een vriend van de islam en geen vriend van Nederland. “Geen Arnemmistan, we raken ons land kwijt”, scandeerde Geert Wilders samen met tientallen PVV’ers bij de gemeenteraad van Arnhem afgelopen woensdag.
Schuldig aan etnisch profileren
Het protest van Geert Wilders heeft er toe geleid dat De Gelderlander een online peiling lanceerde waarop haar lezers mochten oordelen of Ahmed Marcouch geschikt is als de nieuwe burgemeester van Arnhem. Dit is pijnlijk, omdat het tot de onvermijdelijke conclusie leidt dat de krant net als Geert Wilders zich schuldig maakt aan etnisch profileren. Het lijkt erop dat alleen politici met een ‘migratieachtergrond’ eerst publiekelijk gepeild en gepolitiseerd moeten worden voordat ze burgemeester mogen worden. Hun gezag als onafhankelijke bestuurders wordt daarmee ondermijnd – omdat ze als persoon bij voorbaat een punt van discussie zijn.
Dat de Gelderlander als krant inspeelt op een gepolitiseerde benoeming is tot op zekere hoogte te volgen. Maar verrassender dan het verzet van Geert Wilders en de peiling van de Gelderlander is de negatieve houding van Tunahan Kuzu op de benoeming van Marcouch.
De voorman van DENK gebruikte de benoeming om aan te kaarten dat Nederland kampt met een racisme en een discriminatie-probleem. Op zijn Facebookpagina concludeerde hij dat er geen gelijke kansen voor iedereen gelden en dat Marcouch deze benoeming te danken heeft aan het feit dat hij de gevestigde orde niet bevraagt.
De benoeming van Marcouch is als burgemeester van Arnhem levert volgens de DENK-politicus geen oplossing aan de situatie van “teveel jongeren die worden gediscrimineerd op basis van hun migratieachtergrond of hun religie.” “Deze mensen stemden niet meer op de PvdA, maar op DENK!” voegt de politicus daaraan toe. Politisering ten top. Het is belangrijk om kritiek op de inhoud te onderscheiden van rancune en persoonlijke aanval.
Het is een goed recht om inhoudelijk het oneens te zijn met Ahmed Marcouch en zijn PvdA. Sterker nog, het is nodig dat er verschillen zijn. Nederland is complex en divers. Het is toe te juichen dat wij zowel Geert Wilders en Tunahan Kuzu hebben in de Nederlandse politiek.
Tunahan Kuzu en Geert Wilders zetten alleen iedere politicus met een ‘migratie-’ en een islamitische achtergrond bij voorbaat in een verdachtenbank. Politici met een migratieachtergrond, zoals Ahmed Marcouch, die geloven in de zogenaamde Nederlandse droom worden door zowel radicaal linkse als radicaal rechtse sceptici niet op basis van hun kwaliteit, maar op basis van hun anders-zijn beoordeeld. Van vermoeide linkse sceptici krijgen ze te horen dat zij de gevestigde orde in stand houden en zich als ‘lokaas’ of ‘uncle tom’ laten gebruiken. Van radicaal rechts krijgen ze te horen dat ze niet geschikt zijn om het enkel feit dat zij een migratie- of een islamitische achtergrond hebben. In gewone mensentaal heet dit ‘kinderachtig’ en ‘rancuneus’.
Het wordt eens tijd dat wij daarmee stoppen en eindelijk biculturele politici als individuen gaan beschouwen. Individuen die hun eigen afwegingen maken en goed in hun werk zijn. Zo goed dat ze zelfs burgemeester van Arnhem mogen worden. Mooi dat wij dat in Nederland voor elkaar kunnen krijgen.
