Achtergrond

Minister Schippers en de onbespoten komkommer

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Zullen we via het tv programma Linda’s Zomerweek aan minister Schippers vragen of ze op de bres wil gaan voor een verbod op schadelijke stoffen in crèmes en komkommers? Anke Tijtsma stelt dat de minister best reclame mag maken als het de volksgezondheid zou dienen. Dat kan zonder de naam te noemen van een merk of producent.

In de trein hoor ik een mevrouw vol vuur aan haar buurvrouw vertellen dat minister Schippers in het tv programma Linda’s Zomerweek een gezichtscrèmepje heeft aanbevolen aan de kijkers. Dat is reclame, meent de treinreiziger onthutst. Ze is blij met de vragen die kamerlid Renske Leijten erover stelde in de Kamer. Ik heb geen Linda’s Zomerweek gekeken, maar ben het met haar eens: het is niet gepast om als bewindspersoon op TV een product aan te raden. Deze minister ligt met enige regelmaat onder vuur vanwege haar vermeende banden met de farmaceutische en de tabaksindustrie. Je zou denken dat zij al tijdens zo’n uitzending aanvoelt dat ze de aandacht die naar de crème uitgaat, beter zo snel mogelijk richting een ander onderwerp kan leiden.

en verbod op schadelijke stoffen is gezondheid voor mens en milieu

Een verbod op schadelijke stoffen is gezondheid voor mens en milieu

 

Cadeau’s uitdelen is reclame
Via de medereizigster verneem ik dat de minister naast de crème ook komkommers had opgesomd toen haar werd gevraagd om een lijstje van haar tien favoriete producten. De redactie heeft vervolgens twee producten uitgekozen om tijdens de uitzending uit te delen aan het publiek: een bakje komkommers en een tester van haar favoriete dagcrème. Ik wilde me in de coupe omdraaien om aan medereiziger te vragen of de komkommer wel onbespoten was. Maar ik heb me ingehouden en op een later tijdstip op internet de diverse nieuwsberichten nageplozen.

Een komkommer op treinreis
Het is me jammer genoeg niet gelukt om te achterhalen wat de minister over de komkommer heeft gezegd. Ik hoop maar dat ze sprak over hoe gezond komkommers zijn. En dat je als consument het beste kunt kiezen voor de onverpakte en onbespoten variant.

Maar goed, nu fantaseer ik over hoe onze minister in de tv studio een pleidooi heeft gehouden voor een biologische komkommer die niet in een plastic jasje is gestoken

 

Maar goed, nu fantaseer ik over hoe onze minister in de tv studio een pleidooi heeft gehouden voor een biologische komkommer die niet in een plastic jasje is gestoken. Dat schijnt beter te zijn voor onze gezondheid en voor het milieu vernam ik onlangs in het blog van een ‘komkommer’.

Zou het niet fantastisch zijn geweest als ik in de trein heel geboeid had kunnen luisteren naar de nieuwe inzichten van een treinreiziger? Dat zij van minister Schippers had begrepen dat pesticiden heel slecht zijn voor ons en dat de minister daarom snel wil overgaan op een verbod. En dat veel van ons plastic verpakkingsmateriaal hormoonverstorende stoffen bevat die kunnen leiden tot o.a. kanker. Wat onwenselijk is. Dat de minister daarom de verantwoordelijkheid voelt om de bevolking daartegen te beschermen. Maar dat het lastig is voor haar omdat er veel gelobbyd wordt door de industrie om juist geen verbod uit te schrijven. Want dat leidt tot inkomstenderving van bedrijven. Enzovoorts. Tot zover mijn verbeelding.

Tips voor de minister
Op het perron kom ik mijn medereiziger tegen. Ik vertel haar over mijn gefantaseer. Zij is blij dat ook ik liever een minister zou zien die ‘verantwoord’ reclame maakt. Dat zou de beste reclame voor de minister zelf zijn. Ik help de minister graag een handje. Met tips om zichzelf te promoten. De minister zou bijvoorbeeld tijdens de uitzending aan ons kunnen vertellen wat zij in haar hoedanigheid als minister allemaal doet om ons te beschermen tegen schadelijke gezondheidsinvloeden van de industrie. En dat dit heel lastig is voor haar omdat zij heilig gelooft in het voorzorgsprincipe , maar de industrie er alles aan doet om de toepassing ervan tegen te werken. Ze kan ons inzage geven in de tactieken van de chemische industrie – afgekeken van de tabaksindustrie – waarmee onzekerheid wordt gezaaid bij haar en haar Brusselse collega’s over de risico’s van hormoonverstorende stoffen. De treinreiziger en ik nemen afscheid met tips voor elkaar: zij prijst een tv uitzending aan over de kosten van hormoonverstorende stoffen, en ik, ik promoot een organisatie die via beleidsbeïnvloeding dit onderwerp aanpakt. Tips geven aan een minister past daar bij; zonder productpromotie natuurlijk.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons