In Parijs in 2015 bereikten de 200 deelnemende landen een bindend klimaatakkoord. Daarmee moet de uitstoot van broeikasgassen worden teruggedrongen en de opwarming van de aarde worden beperkt tot maximaal 2 graden. Maar dat is niet genoeg, weten experts. In Bonn moet duidelijk worden of de landen genoeg urgentie voelen om nog meer ambitie te tonen en uit te gaan van de streefwaarde van 1,5 graad. Ook moeten zij hun bereidheid tonen financieel bij te dragen aan fondsen die de meest arme en kwetsbare landen helpen zich weerbaarder te maken tegen klimaatverandering.
Klimaatverandering: geen mooi verhaal
De gevolgen van een levenswijze waarin we afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen zijn groot. Deskundigen winden daar geen doekjes om. Klimaatverandering ontneemt miljoenen mensen de kans op welvaart. Klimaatverandering heeft een multiplier effect op vele reeds bestaande risico’s. Het vermenigvuldigt de kans op misoogsten, verwoesting van inkomstenbronnen en honger, op kwetsbare staten, op ontheemding en op massale sterfte. Het vormt een belemmering voor de realisatie van basale mensenrechten, zoals het recht op adequaat voedsel. Daarmee is het een bedreiging van de nationale, regionale en internationale veiligheid. Als we niet snel inzetten op de ontwikkeling van inclusieve, climate resilient agri-food systems en drastische beperkingen van de uitstoot van broeikasgassen, lijden tegen 2030 100 miljoen mensen extra aan honger en armoede.
Juist de mensen die zelf nauwelijks bijdragen aan opwarming van de aarde, zijn de grootste slachtoffers van de gevolgen; de mensen in de meest arme regio’s ter wereld. Zij kampen nu al dagelijks met de gevolgen van klimaatverandering: heftiger orkanen, meer droogte, minder voorspelbare oogst, meer voedseltekort. Over klimaatverandering kun je moeilijk een mooi verhaal houden.
Honger en armoede beëindigen en klimaat aanpakken zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daarom is de aanpak van klimaatverandering onderdeel van alle duurzame ontwikkelingsdoelen. En daarom zet ICCO zich in voor climate resilient agri-food systems. Dit zorgt niet alleen voor meer voedselzekerheid en werkgelegenheid, maar maakt gemeenschappen tegelijk weerbaar tegen de gevolgen van klimaatverandering.
Inzetten op climate resilient agri-food systems
Een mooi voorbeeld van de combinatie van klimaatadaptatie en voedselzekerheid is de Salt Solution (gefinancierd door deelnemers Postcodeloterij). In Bangladesh hebben boeren te kampen met verzilting van grond. Er blijft meer zout in de bodem achter na overstromingen, dat ook nog eens slechter wordt weggespoeld door kortere regenperiodes. Met expertise van de zout-boerderij op Texel, waar ik onlangs een bezoek bracht, verbouwen 5.000 boeren in Bangladesh nu groenten op verzilte grond.
In Indonesië en Vietnam helpen satellietdata boeren regens te voorspellen in ons project G4AW, waardoor zij efficiënt en effectief irrigatie toepassen. Beter voor de productie-opbrengsten en dus de levensstandaard van tienduizenden boeren én slimmer water- en energieverbruik. Met ons programma met TNO ‘Flying Food’ promoten we het kweken van krekels als eiwitrijk, gezond én lekker voedsel. Bij het kweken van krekels is veel minder voer en water nodig dan binnen de reguliere veehouderij, wat een antwoord biedt op de aanhoudende droogte in Kenya en Oeganda. En met ons FairClimateFund zorgen we ervoor dat mensen die het zelf niet kunnen betalen, toegang krijgen tot schoner koken. Dat gebeurt middels biogas, dat hout bespaart en als bijproduct compost oplevert voor op het land.
Klimaatverandering maakt duidelijk hoe zeer we als mensen zijn verbonden met de aarde, en met elkaar. Over de hele wereld en door generaties heen. Ik hoop dat regeringsleiders in Bonn laten zien dat het hen ernst is. Geen tijd te verliezen. Aan de slag.
Blog geschreven door Marinus Verweij, Directeur ICCO Cooperation