De installatie ziet er een beetje uit als een windmolen die omgekeerd in het water hangt. De bovenkant drijft op het wateroppervlak. De wieken bevinden zich op ongeveer 100 meter diepte. Door de sterke stroming in de oceaan gaan de wieken aan het draaien. De onderkant wordt in de zeebodem verankerd.
In het vakblad Renewable Energy beschrijven onderzoekers van het Instituut voor Wetenschap en Technologie in Okinawa (OIST) het ontwerp dat ze maakten voor de Kuroshio. Dat is een stroom aan de oppervlakte van het westelijke deel van de Grote Oceaan, vergelijkbaar met de golfstroom in de Atlantische Oceaan. De Kuroshio stroomt langs de Japanse oostkust.
Relatief kalm
De onderzeese turbine van de OIST-onderzoekers is ontworpen voor de middelste laag van de Kuroshio. Daar is de stroming constant en relatief kalm, zelfs bij zwaar stormweer. In de regio komen regelmatig taifoens voor. De onderzoekers wijzen erop dat zelfs een trage oceaanstroming een energiepotentieel heeft dat vergelijkbaar is met sterke wind.
Op verschillende plaatsen in de wereld vinden experimenten plaats om de stroming in zeeën en oceanen in energie om te zetten. Ook getijden zijn daarbij een interessante bron. Zo experimenteert men in Wales met bewegende 'vliegers' onder het zeeoppervlak.
Bekijk hieronder hoe energie-opwekking uit oceaanstromingen werkt:[[{“fid”:”45831″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Anadarko: Ocean Current Power Generation”,”style”:”height:327px; width:581px”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]
