In januari reisde ik naar Kameroen om een gezondheidsvoorlichtingsfilm te maken. Sylvestre, een patiënt van ons die zich ook inzet in de gemeenschap, kreeg van ons de hoofdrol. Hij spoort mensen aan die ziek zijn om medische hulp te zoeken bij Artsen zonder Grenzen.
Sylvestre is een bescheiden man van rond de dertig. Als hij praat, spreekt hij met zachte stem. Maar in het ziekenhuis van Akonolinga, een stadje in het oosten van Kameroen, is hij de baas van het televisietoestel. Vooral als er voetbal op tv is. Hij is een voetbalfan in hart en nieren en praat het liefst over zijn held Roger Milla, ooit verkozen tot Afrika’s beste voetbalspeler. Tijdens het WK van 1990 verraste het nationale elftal vriend en vijand: Milla, 38 jaar oud, maakte 4 briljante doelpunten, wat Kameroen een plaats opleverde in de kwartfinale. Daarvoor waren er velen die dachten dat Afrikaanse teams geen serieuze kans hadden op de grote winst.
Toen ik er was, deed Kameroen mee aan de Africa Cup of Nations in Angola. Meer dan 50 patiënten die onder behandeling waren (voor Boeroeli-zweer, een tropische bacteriële infectie die huid en ander weefsel ernstig aantasten), keken samen met Sylvestre (hier in blauw shirt) hoe de spelers van het Kameroense team de bal over het veld liet rollen. Bij elke speelkans juichten en joelden ze, maar helaas…Kameroen verloor.
Nu strijden Les Lions Indomptables, ofwel De Ontembare Leeuwen, zoals het nationale voetbalelftal van Kameroen wordt genoemd, opnieuw om de beker. Ze worden tot de beste spelers van de wereld gerekend en hun winkansen worden hoog ingeschat. Maar er speelt zich ook een andere strijd af in Kameroen, waarvan het einde nog lang niet in zicht is. Slechts de helft van alle mensen die aidsremmers nodig hebben, krijgt die ook. In voetbaltaal: op elke 11 mensen in het veld, zitten er 11 op het reservebankje.
Ik weet zeker dat als Kameroen zaterdag de 19e tegen Denemarken speelt, iedereen in het ziekenhuis in Akonolinga weer rond Sylvestre’s tv zit. Ik hoop voor hen dat ze trots kunnen zijn op hun Leeuwen!
In 2000 startte Artsen zonder Grenzen een hiv-behandelingsproject op in Yaoundé, de hoofdstad van Kameroen. In 2003 volgde een tweede project, in de stad Douala. In 2008 droeg Artsen zonder Grenzen de projecten over aan het ministerie van Volksgezondheid van Kameroen. Begin 2010 startte Artsen zonder Grenzen er opnieuw een project in de strijd tegen aids. Ditmaal gaat het om de behandeling van aidspatiënten die resistent zijn geworden tegen eerstelijnsmedicijnen, een lot dat 1 op elke 11 aidspatiënten in Kameroen treft. Volgens UNAIDS zijn er naar schatting 5,1 miljoen mensen met hiv in Kameroen.