Een van de belangrijke uitdagingen voor het welslagen van het vredesproces is om de lokale gemeenschappen hierbij te betrekken. De bevolking is immers het grootste slachtoffer geweest van het gewapende conflict, maar mannen – en vrouwen nog veel minder – uit de bevolking zijn tot nu toe niet of nauwelijks betrokken geweest bij het vredesproces.
Hele bevolkingsgroepen in rurale gebieden van Colombia zijn structureel uitgesloten. Juist een sterke strategie van integrale plattelandsontwikkeling is echter een uiterst belangrijke voorwaarde voor de vredesopbouw, benadrukken CNV Internationaal en de Colombiaanse vakbondspartners.
Genoegdoening individuele én collectieve slachtoffers
Daarnaast zal erkenning en genoegdoening van slachtoffers cruciaal zijn in het proces van vredesopbouw. Niet alleen erkenning van individuele slachtoffers, maar ook van collectieve slachtoffers, zoals de vakbondsorganisaties. Tijdens het gewapende conflict zijn vakbondsleiders structureel en veelvuldig doelwit van bedreigingen en moorden geweest. Dit is deels te wijten aan een voortdurende stigmatiseringscampagne door zowel guerrilla, paramilitairen, overheid en werkgevers.
De rol van Nederland
Uiteraard zien we ook een belangrijke rol voor de internationale gemeenschap en dus ook voor Nederland in dit vredesproces. Daarbij gaat het enerzijds om politieke en financiële steun, maar daarnaast moeten wij gezamenlijk zorg dragen dat er zorgvuldig met mens en milieu wordt omgegaan in de handels- en investeringsrelaties met Colombia.
Concreet dringt CNV Internationaal samen met de Colombiaanse vakbondspartners aan op het naleven van de United Nations Guiding Prinicples on Business and Human Rights (UNGP’s) en OESO richtlijnen. Deze richtlijnen bakenen immers af waartoe overheden verplicht zijn, de ‘duty to protect’ en welke verantwoordelijkheden bedrijven hebben, de ‘responsibility to respect’. Verder bepalen deze ook dat slachtoffers verhaal moeten kunnen halen.
https://www.cnvinternationaal.nl