Het gaat er hier namelijk om, dat de motivatie van de missionarissen van verschillende congregaties die in de afgelopen 150 jaar hun missie hebben vervuld niet verschilt van deze nieuwe lichting (leken)missionarissen. Veel mensen weten het niet, maar er is zeker niet sprake van 'een laatste missie'. Het gaat, met de lekengroeperingen gewoon door.
Ook de leken van de Sociëteit van Afrikaanse Missiën (SMA) vormen een enthousiaste groep die zich actief zich in willen zetten voor mensen in nood. Het gaat voor deze mensen niet om het verkondigen van het geloof door middel van preken en stichten. Nee, het geloof dat een fundament is van hun motivatie, wordt uitgedragen door te doen. Als mens proberen ze zonder het beter te menen te weten, naast anderen te gaan staan en allereerst te gaan luisteren. En dan speciaal luisteren naar diegene die het moeilijk heeft. Zo verliest het begrip "missie" zijn nare bijklank , dat het alleen om zieltjes winnen gaat. Integendeel, de nieuwe missionarissen, de leken, bekommeren zich juist om hun medemens en willen daar actief gevolg aan geven, zonder hun een geloof op te dringen. Door te doen, dragen ze hun geloof uit. Ook onze leken worden zo opgeleid. Waar de leken van de dominicanen dit uitvoeren in Nederland, in hun dagelijks leven, hebben onze leken ervoor gekozen om in navolging van de oude missionarissen familie, vrienden, een goede baan, hun huis achter te laten, en een aantal jaren van hun leven (geen 40 jaar meer, maar periodes van 4 jaar)in Afrika te gaan leven.
Ook vandaag de dag, (binnenkort zal er weer één namens de SMA vertrekken naar Ghana) is er belangstelling en behoefte van jonge mensen om in de voetsporen van hun voorgangers te treden. Met dezelfde idealen, maar met een andere invulling.