In zijn begrotingstoespraak van begin maart dit jaar kondigde de Indiase Minister van Financiën al aan dat India haar bilaterale hulprelatie wilde beëindigen met landen met ‘kleinere hulppakketten’. Tot begin deze week bleef echter onduidelijk welke landen onder die definitie vielen. Opmerkelijk is wel dat Nederland afvalt als donor, terwijl volgens Indiase cijfers Nederland in 2002/2003 in hulpomvang de vierde bilaterale donor is. Het Nederlandse hulppakket is daarmee meer dan twee keer zo groot als de hulp van de VS.
Hulp aan NGO’s via regering?
Het Indiase Ministerie van Economische Zaken zal jaarlijks overleg voeren met de ‘afgevallen landen’ over de instellingen, particuliere organisaties etc. die zij zouden willen financieren en de doelen die daarbij worden nagestreefd. Het is nog niet duidelijk of dit ook betekent dat de hulp die de Nederlandse regering nu via de zogenoemde medefinancieringsorganisaties (Novib, ICCO, Cordaid, Hivos, Terre des Hommes en Plan Nederland) aan particuliere organisaties in India geeft daarmee in sterkere mate onder de supervisie van de Indiase regering komt.
Van hulpontvanger naar hulpgever
Naar aanleiding van het optreden van de Indiase premier Vajpayee tijdens de G-8 top in Evian en het nieuws over de stopzetting van een deel van de bilaterale hulp, concludeert de ‘The Times of India’ dat India kiest voor een imago-verandering van hulpontvanger naar hulpgever. India heeft namelijk ook aangekondigd aan een aantal minst ontwikkelde landen hun schuld kwijt te zullen schelden. Verder heeft India plannen voor nieuwe kredieten en technische hulp aan deze landen.
Tenslotte wil India zijn uitstaande schuld uit eerdere hulpleningen aan Nederland (en een aantal andere landen) versneld aflossen.
Noodzaak armoedebestrijding blijft
De Landelijke India Werkgroep (LIW) acht het een positieve ontwikkeling dat India de afhankelijkheid van buitenlandse donoren wil verminderen en gebonden hulp afwijst. De LIW is verder van mening dat Nederlandse ontwikkelingsgelden, ook nu deze niet meer via de Indiase regering lopen, beschikbaar moeten blijven voor bestrijding van armoede en bevordering van mensenrechten in India. De aard van de hulp zou bepaald moeten worden in direct en regelmatig overleg met de relevante maatschappelijke organisaties in India.