Positief is dat de aanstaande minderheidsregering de internationale rechtsorde wil blijven bevorderen en mensenrechten wereldwijd wil beschermen. Daarmee nemen VVD en CDA afstand van de isolationistische koers van de PVV, die ‘de kreet’ internationale rechtsorde uit de grondwet wil schrappen. Positief is ook dat de beide regeringspartijen streven naar coherentie van beleid bij het bevorderen van de zelfredzaamheid van landen en daarbij het integraal 3D-beleid willen voortzetten.
Een doordachte en ambitieuze visie op de internationale uitdagingen waar Nederland, Europa en de wereld voor staan, ontbreekt echter in het regeerakkoord. Nederland wil zich richten op internationale veiligheid, energie en grondstoffenzekerheid. Het bereiken van een veiliger wereld en een groter economisch welzijn, van sociale rechtvaardigheid en duurzaam milieu is niet onmogelijk. Maar geen enkel land zal een duurzaam en rechtvaardig beheer van deze publieke goederen op eigen kracht bereiken en ook de vrije wereldmarkt zal er niet automatische toe leiden. Nationale en collectieve belangen zijn steeds minder van elkaar te scheiden. Daarom is er behoefte aan mondiale verantwoordelijkheid, aan een ondubbelzinnige keuze voor nieuwe multilaterale samenwerking gericht op vrede en gerechtigheid. De nieuwe regering maakt deze keuze niet.
Het regeerakkoord biedt geen steun aan de inzet van president Obama voor een kernwapenvrije wereld terwijl dat een prioriteit leek te zijn van Minister Verhagen. Onduidelijk blijft of Nederland in NAVO-verband zal blijven pleiten voor een kernwapenvrij Europa.
Voor de toekomst van de Nederlandse krijgsmacht kiest de nieuwe regering voor een veelzijdige krijgsmacht. Daarmee ontloopt de regering de onder de huidige economische omstandigheden de meer dan ooit noodzakelijke keuze voor specialisatie van onze krijgsmacht. Deze keuze is noodzakelijk om te voorkomen dat de Nederlandse krijgsmacht in de toekomst alles een beetje kan maar nergens goed genoeg in is. Als de regering daadwerkelijk wil opkomen voor de bescherming van mensenrechten wereldwijd dan moet het kiezen voor een krijgsmacht die is uitgerust als ‘protection force’ . gespecialiseerd in de bescherming van burgers.
IKV Pax Christi is blij dat het kabinet kiest voor minder gevechtsvliegtuigen en er de komende kabinetsperiode geen geldverslindende JSF’s aangeschaft gaan worden, maar vraagt zich af waarom het kabinet het toch nodig acht om dan wel een tweede JSF testtoestel aan te kopen. Een gemiste kans om het hoofdpijndossier JSF voorgoed af te sluiten.
Typerend voor het gebrek aan visie en analyse van internationale uitdagingen is ook het ontbreken van beleid op gebied van fragiele staten. De regering lijkt te kiezen voor symptoombestrijding, zoals de inzet van fregatten tegen piraterij, in plaats van voor conflictpreventie en het aanpakken van de oorzaken van fragiliteit. Ondersteuning van bruggenbouwers, versterking van sociale cohesie, insluiting van minderheden kunnen bijdragen aan het vertrouwen tussen burgers in conflictueuze en fragiele staten en hun overheid. Het nieuwe kabinet moet deze uitdaging aangaan, overigens niet enkele in fragiele staten. Ook in ons eigen land is dat zeer noodzakelijk.
De aanstaande regering omarmt het rapport ‘ inder pretentie, meer ambitie’ van de WRR. IKV Pax Christi onderschrijft de noodzaak van modernisering van internationale samenwerking en wil daaraan een bijdrage leveren. De regering kiest echter voor minder pretentie en minder ambitie door de gevolgen van de economische crisis te verhalen op de armste landen. De forse verlaging van ontwikkelingshulp en de ambitie om de OESO-DAC normen op te rekken worden ingeboekt als besparing van bijna 1 miljard Euro. De gevolgen daarvan voor "het koopkrachtplaatje" van de 1 miljard mensen die met 1 dollar per dag moeten rondkomen blijven buiten beeld. IKV Pax Christi acht het moreel verwerpelijk om de gevolgen van de economische crisis op de meest kwetsbare mensen te verhalen.