Orzala Ashraf uit Afghanistan, Ruth Oijambo Ochieng uit Oeganda, Jyotsna Maskay uit Nepal en Colette Lespinasse uit Haïti zijn de vier vrouwen die in de ICCO campagne centraal staan. Allemaal sterke vrouwen die opkomen voor de rechten van de vrouw. Gedreven vrouwen die zeer gemotiveerd zijn hun vrouwelijke medemens een stem te geven, nu en in de toekomst. Zoals Ruth die in Oeganda vrouwen al tien jaar een platform biedt om hun (oorlogs)verhaal te doen en om hun rechten te leren kennen. Of Jyotsna die in Nepal de campagne leidt 'Stop geweld tegen vrouwen'.
Vrouwen in Nederland kunnen de vier vrouwen steunen door het kopen van een symbool wat staat voor sterke vrouwen, door het sturen van een bemoedigende mail naar de vier vrouwen of door een financiële bijdrage. ICCO wil op 8 maart, internationale vrouwendag, 1325 vrouwen in Nederland bij elkaar brengen om steun te betuigen voor de resolutie. ICCO heeft hiervoor de campagnesite www.vrouwenstaansterker.nl geopend.
Over de VN resolutie 1325
De Veiligheidsraad van de VN nam op 31 oktober 2000 resolutie 1325 aan. In deze resolutie toont de Veiligheidsraad haar betrokkenheid om de positie van vrouwen in conflict- en vredesprocessen te verbeteren. De resolutie is nog maar weinig bekend in (post)conflict landen en heeft bijvoorbeeld slechts een geringe invloed gehad op het post-conflictbeleid van Soedan, Democratische Republiek Congo en Oeganda. De ICCO campagne richt zich met name op punt 8 van deze resolutie: vrede & veiligheid.
Vrouwen moeten een belangrijke rol hebben in de voorkoming en oplossing van conflicten, want betrokkenheid van vrouwen bij vredesopbouw is essentieel voor duurzame vrede. "Vrouwen kennen als geen ander de tol die conflicten eisen en zijn vaak ook beter in staat dan mannen om ze te voorkomen of op te lossen. Al generaties lang treden vrouwen op als pleitbezorgers voor de vrede, zowel in de huiselijke sfeer als in de bredere samenleving. Zij hebben een doorslaggevende rol gespeeld dankzij hun talent bruggen te slaan in plaats van muren op te trekken. Ook zijn zij onvervangbaar gebleken bij het in stand houden van het maatschappelijk bestel wanneer gemeenschappen verscheurd raakten." (Kofi Anan, 2000)