Angst, geruchten en een slechte (sociale) infrastructuur
Ik ben samen met mijn collega van Defence for Children-Ecpat in Liberia voor ons Girl Power programma. We worden ter plekke geconfronteerd met de harde realiteit die ebola heet. De strijd tegen het virus verloopt moeizaam. Dit heeft grotendeels te maken met het gebrek aan accurate informatie in de getroffen gebieden. De mensen zijn bang en wanhopig en een geruchtenstroom voedt die angst. De mensen hebben gehoord dat hulpverleners een complot tegen de lokale bevolking beramen en dat niemand de klinieken meer levend verlaat. Dit bemoeilijkt het toch al moeilijke werk van de onvermoeibare medische experts in het land.
Andere oorzaken die de aanpak bemoeilijken zijn het gebrek aan formele instanties, gebrek aan geld en middelen bij de overheid (dit is een land waar zelfs ministeries ondersteuning vragen van NGOs) en het ontbreken van goede netwerken en een functionerende infrastructuur in de getroffen dorpen. Hierdoor is het voor de gezondheidsorganisaties moeilijk toegang tot de gemeenschappen te krijgen en hen met informatie te bereiken. Ebola krijgt zo vrij spel.
Het belang van een goed netwerk in de gemeenschappen
Plan en Defence for Children werken in de dorpen van de getroffen gebieden en weten als geen ander hoe complex het werken daar is. Ook hebben we, als organisaties die opkomen voor de rechten van kinderen en gelijkheid van jongens en meisjes, te maken met het wantrouwen jegens westerse organisaties. Om er toch voor te zorgen dat kinderen de voorzieningen, steun en bescherming krijgen waar ze recht op hebben, is het essentieel om de juiste contacten en netwerken op te bouwen. Plan en Defence for Children hebben hier jaren in geïnvesteerd, en met succes. Wij werken in onze projecten samen met lokale groepen,, ouders, kinderen, leraren en dorpsoudsten. Zij weten hoe ze in de context van dit land toch de nodige kennis kunnen overbrengen.
Spread the word!
Nu de noodtoestand is uitgeroepen en buitenstaanders de getroffen gebieden nauwelijks meer in komen, hebben we geen moment getwijfeld om onze lokale contacten uit het Girl Power programma in te zetten om de bevolking voor te lichten over ebola. Onze lokale medewerkers hebben de belangrijke rol op zich hebben genomen om de gemeenschappen te informeren over het virus en fabels uit de wereld te helpen. Ze hebben een groot bereik binnen de gemeenschappen en via hun netwerk wordt de boodschap binnen de dorpen op een juiste manier verder verspreid.
Deze tijden van een regionale noodtoestand, sterken mijn idee dat investeren in goede contacten, samenwerking en vertrouwen op lokaal niveau onmetelijk belangrijk is. Terug in Nederland luister ik naar mijn favoriete radiostation en hoor liedjes voorbijkomen over de zomer, over de liefde en over verre reizen. Ik denk aan het liedje over ebola op de radio in Liberia en hoop van harte dat ik die tijdens mijn volgende reis naar het land niet meer zal horen. Om de simpele reden dat het niet meer nodig is.