Voor de VN-conferentie over Duurzame Ontwikkeling in augustus te
Johannesburg vindt een aantal
voorbereidingsconferenties plaats om de agenda en vooral de
slotverklaring voor te bereiden. De
laatste voorbereidingssessie vindt momenteel plaats op Bali.
De voorzitter van deze conferenties Emil Salim uit Indonesie heeft een
concept verklaring opgesteld,
die nu bijna had moeten zijn vastgesteld. Tot nu toe is er echter weinig
ambtelijke overeenstemming
bereikt over de vele tekstvoorstellen en steeds sterker groeit de
frustratie van delegaties uit onder
andere Europa over de voortdurende pogingen van een aantal landen, zoals
de VS en OPEC-leden,
om tot een zo weinig mogelijk toezeggende tekst te komen.
In tegenstelling tot de vorige keer in 1992 in Rio de Janeiro zouden dan
geen verplichtingen door de
rijke landen worden aangenomen en geen perspectief worden geboden aan
arme landen om door
nieuwe financiering tot de eerder beloofde duurzame ontwikkeling naar
welvaart te komen. De
ministers hebben nu een paar dagen om de nodige doorbraken in de tekst
voor de slotverklaring te
bereiken.
In Bali vindt naast het overleg van de regeringsdelegaties ook een
‘poldermodel’ overleg plaats: de
multistakeholder dialogue. Daarin worden alle belanghebbenden in
principe gelijkwaardig aangehoord
over de mogelijkheden van samenwerkingsprojecten om de genomen politieke
besluiten uit te voeren.
Het bedrijfsleven is vooral vertegenwoordigd door grote bedrijven, die
evenals de regeringen beschikken
over veel grotere mogelijkheden om hun stempel op de projecten te zetten
dan de ‘civil society’.
Veel NGOs – organisaties, zoals INZET in Amsterdam, dat ik daar
vertegenwoordigde, die lokale
bewoners, milieubelangen, vrouwen, jeugd, religies, werknemers,
democratie, eerlijke handel en
mensenrechten vertegenwoordigen – voelen zich in deze processen niet
serieus behandeld door de
overheden en bedrijven. Ook tijdens de dialoog op Bali groeit hun
frustratie daarover – evenals over het
gebrek aan voortgang bij de echte onderhandelingen.
De vraag “Will Johannesburg be a real Summit or just Sabotage ?” wordt
op Bali dagelijks gesteld en
de vrees bestaat bij velen dat het laatste het geval zal zijn. Succes
heeft vele vaders, maar aan
sabotage wil niemand medeplichtig zijn en het is daarom niet onmogelijk
dat in de komende weken
na Bali een aantal, misschien aangroeiend tot veel, NGOs zal besluiten
tot een boycot van de wereldtop
in Johannesburg. Onze ministers Pronk en Herfkens hebben nog 2 dagen
voor een wonder.
Paul Metz – 6 juni 2002
voor INZET