‘Boerkini maakt openbaar zwemplezier eindelijk mogelijk’

Vorige week zagen we dat Aden opnieuw een dappere stap voorwaarts zette, ditmaal bij het blad Sports Illustrated. De Somalisch-Amerikaanse schone prijkt in boerkini op de cover van de roemruchte badpakkenspecial van het tijdschrift, die al jaren gedomineerd wordt door modellen in weinig verhullende bikini’s.

Zij speelde met het idee om op zwemles te gaan, maar daar lag een nogal grote drempel waar ze niet overheen kon. Mijn tante draagt een hoofddoek en is een tamelijk vrome moslima. Voor haar is zwemmen in reguliere badkleding geen optie.

En pas op dat moment drong echt tot me door hoe belangrijk dit voor haar was. De boerkini gaf mijn tante de kans om deel te nemen aan de zomercultuur, en aan de zwemcultuur. De boerkini vergrootte haar individuele vrijheid. Eindelijk hoefde ze zich niet meer ongemakkelijk te voelen bij openbare zwembaden. Een simpel kledingstuk, maar wél één die mijn tante de kans bood ook eens te genieten van de golven of het zwembad.

Het grootste probleem van de boerkini is eigenlijk nog de naam. Die is ronduit misleidend. Anders dan de naam doet vermoeden, heeft de zwemkleding namelijk niets met een boerka te maken. De boerka is immers een kledingstuk dat álles bedekt, ook de handen en het gezicht. Een vrouw die een boerka draagt, zal zich dan ook nooit in boerkini in een zwembad vertonen.

Ons land ligt voor de helft onder zeeniveau, de strijd tegen overstromingen typeert de geschiedenis van ons waterrijk en zwemmen is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse identiteit. Het belang van zwemles wordt al in het basisonderwijs benadrukt: de overgrote meerderheid van de Nederlandse kinderen haalt minimaal één zwemdiploma en dat is ook nodig om alle plassen, vijvers, meren, kanalen, rivieren en zeeën te trotseren.

Mijn tante volgde een halfjaar lang zwemlessen en ging in de zomer van 2017 met haar collega’s op vakantie naar Sardinië. Daar had ook zij, gehuld in haar marineblauwe boerkini, onvervalste waterpret.

Dolce & Gabbana lanceerde meerdere keren een hoofddoekenlijn, Max Mara zet hoofddoekmodellen in en reguliere merken als Mango en Zara staan bekend om hun collecties voor moslimvrouwen. In lijn met deze ontwikkelingen zien we de populariteit van Halima Aden toenemen. Zij laat opnieuw zien dat inclusiviteit een steeds belangrijker thema is in de modewereld. En dat op zichzelf is een gigantische stap voor de modeindustrie.