Opinie

Ondertekent Nederland VN-migratiepact niet uit egoïstisch eigenbelang?

Hoewel de VN-lidstaten al twee jaar bezig zijn met onderhandelingen rond het Global Compact for Migration, vinden sommige Nederlandse politici het geen goed idee om dit volgende maand te ondertekenen. Welke Nederlandse belangen zou het pact schaden?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Het AD berichtte drie weken geleden over ‘onrust in de Tweede Kamer die ontstaan is over het VN-migratiepact’. Alsof het ‘pact’ plots uit de lucht was gevallen. De finale tekst van de verklaring is een resultaat van twee jaar durende onderhandelingen en was in juli dit jaar al klaar. Het zou over minder dan een maand  bekrachtigd moeten worden tijdens een intergouvernementele conferentie in Marrakesh. Waarom valt het kwartje nu pas, en waar zijn de politici zo bang voor?
Global Compact for Migration bestaat uit twee compacts: het VN Vluchtelingencompact (GCR) en het compact voor veilige, geordende en reguliere migratie (GCM). Het startschot voor het traject werd in september 2016 in New York gegeven met de ‘New York Declaration for Refugees en Migrants‘. In januari 2018 startten de internationale onderhandelingen over de tekst van het akkoord. Die werd gefinaliseerd op 13 juli 2018. Deze tekst is het resultaat van maandenlange onderhandelingen tussen de VN-lidstaten onder leiding van Mexico en Zwitserland en met consultaties van onder meer het maatschappelijk middenveld, de particuliere sector, academische instellingen, parlementen, diaspora-gemeenschappen en migrantenorganisaties.

Soevereiniteit?

Dat de Verenigde Staten zich in december 2017 terugtrokken van onderhandelingen en Hongarije in juli dit jaar kwam nauwelijks als een verrassing. De recente beslissing van Oostenrijk om het pact toch niet te ondertekenen zorgde daarentegen niet alleen voor kritiek vanuit de Europese Commissie, maar deed ook de Nederlandse regering twijfelen.

De bondskanselier van Oostenrijk, Sebastian Kurz, liet eind oktober weten dat de nationale soevereiniteit van Oostenrijk voorop gaat. De federale regering wil ‘Oostenrijk daarom niet binden.’ De Oostenrijkse vicekanselier Heinz-Christian Strache benadrukte bovendien dat ‘het belangrijk is om de Oostenrijkse staat en Oostenrijkse soevereiniteit te beschermen, aangezien de federale regering zich inzet voor de Oostenrijkse bevolking en deze verantwoordelijkheid ook nakomt.’ Deze populistische redenering met verwijzingen naar een (verborgen) gevaar en een focus op bescherming van waarden schildert de leiders af als helden die opkomen voor eigen volk. Zouden de argumenten van Oostenrijk werkelijk ‘reden zijn voor de Tweede Kamer om het pact nog eens goed tegen het licht te houden’, zoals Nieuwsuur suggereert? Toen Trump en Orbán zich terugtrokken van onderhandelingen ging Nederland gewoon door. Waarom doet het standpunt van Oostenrijk er plots wel toe? Hebben Trump en Orbán dan een totaal andere blik op migratie dan Kurz?

Zouden de argumenten van Oostenrijk ‘reden zijn voor de Tweede Kamer om het pact nog eens goed tegen het licht te houden’, zoals Nieuwsuur suggereert?

Kurz wil een Europa ‘that protects’ – dat is zijn motto voor het Europese presidentschap van Oostenrijk. Het Duitse weekblad Der Spiegel vroeg hem vorige maand wie dan precies beschermd moet worden tegen wat of wie. ‘Onze welvaart, onze economie, onze sociale zekerheid en waarden.’  Ook de grenzen moeten volgens Kurz ‘op een effectieve manier worden beschermd’ en ‘alle migranten die geen recht hebben op asiel moeten terug.’

Het woord ‘bescherming’ is ondertussen uitgegroeid tot een mantra van alle populistische helden die het kwaad van deze wereld willen uitroeien om eigen volk te beschermen. In het debat over de VN-verklaring moet de soevereiniteit van de staat en in het verlengde – de burgers van de staat – beschermd worden, volgens de populisten. Maar in de tekst van de verklaring wordt nog expliciet vermeld dat deze niet juridisch bindend is. Onder meer emeritus hoogleraar migratierecht Kees Groenendijk gaf op NOS aan dat de verklaring landen nergens toe kan dwingen. Toch blijven sommige Nederlandse politici niet overtuigd. SP-Kamerlid Jasper van Dijk liet via de telefoon weten dat de Nederlandse regering juristen heeft ingezet om te controleren of er echt geen juridische implicaties zouden zijn voor Nederland na het ondertekenen van de verklaring. De vermelding in de tekst van de verklaring dat de nationale soevereiniteit van de staten wordt gerespecteerd en de regeringen verder een eigen migratiebeleid kunnen blijven voeren blijkt dus niet voldoende.

https://twitter.com/Leolucassen/status/1060858388475600897

Het wantrouwen of simpelweg het gebrek aan wil om de gemaakte afspraken na te leven gaat gepaard met een irrationele angst. Zo zouden de PVV, het Forum voor Democratie en de SGP bang zijn dat het VN-migratiepact ‘een soort aanmoediging wordt voor mensen om zich in Nederland te vestigen’. Het argument over deze ‘aanzuigende werking’ passeert trouwens regelmatig de revue, telkens als er een nieuwe regeling, wet of pact moet komen en leidt de aandacht af van de zaken die besproken moeten worden.

In België heerst een vergelijkbare opwinding over de verklaring als in Nederland. 11.11.11, een Vlaamse niet-gouvernementele organisatie voor ontwikkelingssamenwerking, maakte het duidelijk dat het onzin is om ‘het Global Compact af te doen als een verdrag dat de deur opent naar ongelimiteerde massamigratie. Het akkoord moet in de eerste plaats migratie beter omkaderen en via internationale samenwerking de negatieve uitwassen ervan (zoals mensensmokkel, uitbuiting, doden op zee) tegengaan en de kansen die migratie met zich mee brengt beter benutten.’

Meer rechten?

Want over welke bedreiging of schending van belangen spreken we eigenlijk in de context van de VN-verklaring rond migratie? Politici die er kritisch tegen zijn stelden dat het meer rechten (zou) toekennen aan migranten. Nieuwsuur spreekt over een pact dat ‘tal van rechten waarop migranten aansprak kunnen maken’ bevat. Het woord ‘recht’ staat inderdaad 112 keer vermeld in het verklaring-document van 34 pagina’s. Het gaat hier echter niet om ‘het regelen van veel rechten’ zoals FvD-voorman Thierry Baudet in Nieuwsuur beweert, maar om het respecteren van de mensenrechten die migranten al hebben.

Het gaat niet om ‘het regelen van veel rechten’, maar om het respecteren van de mensenrechten die migranten al hebben

De verklaring vermeldt namelijk alle verdragen, protocollen en rechten waar het op gebaseerd is en verder op bouwt: van mensenrechten tot the Protocol against the Smuggling of Migrants by Land en de conventie van de Internationale Arbeidsorganisatie over het promoten van fatsoenlijk werk en arbeidsmigratie. Maar het kent mensen geen mensenrechten toe. Die bestonden immers al lang vóór deze verklaring. De verklaring herinnert iedereen er simpelweg aan dat er zoiets als mensenrechten bestaat en dat deze gewaarborgd moeten worden, voor álle mensen, ook de ongedocumenteerden.

De verklaring herinnert iedereen eraan dat er mensenrechten bestaan en dat deze gewaarborgd moeten worden, voor álle mensen, ook ongedocumenteerden

Het AD citeerde drie weken geleden SGP-Kamerlid Roelof Bisschop die bang is dat ‘er in het pact impliciet een soort recht wordt gemaakt van migratie’. Maar dat recht bestaat al, en heet een mensenrecht. Iedereen heeft namelijk het recht zich ‘vrijelijk te verplaatsen en te vertoeven binnen de grenzen van elke Staat’. Iedereen heeft het recht ‘welk land dan ook, met inbegrip van het zijne, te verlaten en naar zijn land terug te keren.’ De opwinding die gepaard gaat met het recht op migratie heeft hoogstwaarschijnlijk te maken met de verwarring tussen toelatingsbeleid en het recht op migreren: het recht op migratie staat niet gelijk aan het recht om zich eender waar te vestigen, daar beslissen de staten vanuit het soevereiniteitsprincipe over. Iemand het recht op migratie ontnemen vanuit de angst dat een migrant zich in een land komt vestigen getuigt niet alleen van een gebrek aan kennis rond mensenrechten, maar ook van xenofobie.

De opwinding die gepaard gaat met het recht op migratie heeft te maken met de verwarring tussen toelatingsbeleid en het recht op migreren

Spookpact?

Hoewel er nog maar enkele weken resteren tot de conferentie in Marrakesh, begint het landelijke debat over het pact nu pas. “Eerder was dat gewoon geen issue”, vertelt van Dijk. “Het klopt dat we onze input hebben geleverd en er vonden diverse overleggen plaats, maar de regering heeft ons eigenlijk onvoldoende geïnformeerd over de stand van zaken. Media berichtten er ook niet over. En nu wordt de boodschap take it or leave it onder onze neus geduwd.” Staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Mark Harbers stuurde op 20 juni 2018 nog een brief aan de Eerste Kamer over de stand van zaken en positionering van Nederland. Betekent dit dat de Tweede Kamer van niets wist?

Van Dijk vreest dat het beleid van ‘bovenaf’ komt waarna de bevolking ermee geconfronteerd zal worden. Hij eist een debat, dat er ook komt. Op 20 november neemt de Tweede Kamer samen met de regering de verklaring onder de loep.

Is de conclusie uit deze discussie dat democratie niet werkt en dat mensenrechten in de vuilnisbak mogen? De internationale gesprekken over de verklaring zijn al in 2016 begonnen. In januari 2018 startten de internationale onderhandelingen over de tekst. Hoe kan het dat de politici een maand voor het ondertekenen van de verklaring uit de lucht lijken te vallen of zich niet voldoende betrokken voelen? Of zien ze gewoon de gelegenheid om extreemrechtse leiders te volgen, in de naam van de bescherming van soevereiniteit?

Het gevaar van 'watertaal': asielzoekers zijn geen 'stromen'

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons