Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld.
Word abonnee
Door mensenrechtenorganisaties als Amnesty International en Human Rights Watch (HRW) is gematigd enthousiast op het akkoord gereageerd. Volgens Reed Brody van HRW worstelt de nieuwe Raad voor de Mensenrechten met dezelfde politieke problemen als de oude mensenrechtencommissie van de VN, die uiteindelijk aan deze dilemma's ten onder is gegaan. "De meeste landen baseren hun beslissingen op politieke afwegingen. Westerse landen weigerden een motie te steunen om mensenrechtenrapporteurs naar Guantanamo Bay te sturen en Afrikaanse landen houden Zimbabwe de hand boven het hoofd." De Wit-Russische presidentskandidaat Aleksandar Kazulin zit sinds juli 2006 gevangen omdat hij massademonstraties organiseerde.
|
Aleksandar Kazulin |
Mensenrechtenrapporteurs
De medewerker van Human Rights Watch denkt dat het weghalen van de mensenrechtenrapporteurs uit Cuba en Wit-Rusland een verkeerd signaal aan de wereld geeft, omdat het daardoor lijkt alsof het in die landen goed gaat met de mensenrechten. Ook voor de mensenrechtenactivisten in die landen is het een grote tegenslag dat de VN-rapporteurs niet meer worden toegelaten. Hun aanwezigheid was vooral een symbolische steun, want de rapporteurs waren in die landen toch nooit in staat echte veranderingen door te voeren. Ook de jaarlijkse rapportage over Cuba en Wit Rusland aan de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties was van belang, vooral vanwege de symbolische betekenis.
Schandpaal
Volgens Reed Brody kan alleen de Veiligheidsraad van de VN landen dwingen veranderingen door te voeren. Maar dat gebeurt veel te weinig. "De Mensenrechtenraad kan alleen iets bereiken door een systeem van sancties en beloningen. Ook het openbaar bekend maken van landen die mensenrechten schenden heeft een goed effect. Landen houden er niet van als zij publiekelijk aan de schandpaal worden genageld.
Heeft de hervormde Raad voor de Mensenrechten bestaansrecht?
|
Net als met de oude commissie voor de mensenrechten blijkt het een illusie te denken dat er een onafhankelijk organisatie kan bestaan die mensenrechten over de hele wereld aan de kaak kan stellen. In dat licht bezien is de nieuwe Raad voor de Mensenrechten misschien de beste van alle slechte oplossingen. Of de Raad werkelijk bestaanrecht heeft zal moeten blijken nu in ieder geval de hervormingen zijn goedgekeurd en de Raad ook aan de slag kan.
Dit artikel is – met toestemming – overgenomen van de Wereldomroep
Wereldomroep