'Are you beach body ready?', luidt de tekst die naast een afgetrainde, zwoel kijkende blondine staat. Londense metroreizigers werden vorig jaar geconfronteerd met deze vraag die op een advertentie was te zien van een afslankproduct van Protein World.
In april vorig jaar werden er al verschillende protesten gevoerd tegen deze advertentie. Zo plakte reizigers post-its met body positive boodschappen op de poster. Bloggers Fiona Longmuir en Tara Costello poseerde in hun bikini’s naast de posters and schreven op twitter dat hun lichamen al klaar voor het strand waren. Op Facebook kreeg de hashtag #EachBodysReady veel aanhang en werd opgeroepen om de advertenties met statements te bekladden.
Body-shaming wordt in het algemeen op de volgende manier gedefinieerd:
1) Het bekritiseren van je eigen lichaam door het te vergelijken met het lichaam van iemand anders. 2) Het bekritiseren van het uiterlijk van iemand in hun gezicht. 3) Het bekritiseren ven het uiterlijk van iemand zonder dat ze het weten.
Bron: Walden
Boodschap
Hoewel de poster ondanks vele klachten werd goedgekeurd door de Advertising Standards Authority, ziet Khan dit soort beelden als schadelijk voor een positief zelfbeeld. Daarom mag vervoersbedrijf Transport for London (TfL), verantwoordelijk voor het openbaar vervoer in Londen, geen reclame meer ophangen die 'onrealistische schoonheidsidealen' promoot.
Als vader van twee tienerdochters maak ik mij veel zorgen over dit soort reclames, die ertoe kunnen leiden dat mensen zich schamen voor hun lichaam
Khan maakte zich ernstig zorgen over de gevolgen van zulke campagnes, en wil met dit besluit een boodschap afgeven aan de reclame-industrie. ‘Als vader van twee tienerdochters maak ik mij veel zorgen over dit soort reclames, die ertoe kunnen leiden dat mensen zich schamen voor hun lichaam', zegt Khan. "Het is hoog tijd dat dit stopt.’
Vervoersbedrijf Transport for London heeft begrip voor de beslissing. Volgens directeur Graeme Craig zijn advertenties in het Londense openbaar vervoer niet vergelijkbaar met die op televisie of in tijdschriften. ‘Onze klanten kunnen de reclames niet uitzetten of wegleggen als zij zich beledigd of verdrietig voelen.’
Gemengde reacties
De reacties op Khan's maatregel zijn gemengd.
Zo reageerde de Women’s Equality Party positief met de volgende tweet: ‘A great start for London's 'feminist Mayor' @sadiqkhan as he bans body-shaming ads on Tube, buses & trains.’ Ook blogger Jessica Brown applaudisseerde het besluit in een opiniestuk in The Independent. Brown, die zelf aan eetstoornissen heeft geleden, schrijft daarin dat dit type van reclamemaken ‘catastrofaal’ kan zijn.
Andere zijn minder enthousiast. Zo menen sommige op social media dat deze regel de start is van de Islamisering van Londen. Weer andere vinden het actie van censuur.
Van body-shaming naar body-acceptance
Een andere recente antibody-shaming reactie kwamen van Jennifer Lopez. De zangeres kwam ervoor uit dat zij in het begin van haar carrière werd geconfronteerd met onrealistische schoonheidsidealen. Lopez vertelt dit verhaal, geïnspireerd door een fan, die door de zelfverzekerdheid van de zangeres haar lichaam heeft weten te accepteren.
Facebook kwam vorige maand in opspraak toen een foto van plussize model Tess Holliday niet werd toegestaan. Die foto werd gebruikt voor een evenement dat draaide om acceptatie van dik zijn. Een medewerker van Facebook liet weten dat de foto werd geweigerd, omdat ‘vrouwen zich door de afbeelding van Holliday slecht over zichzelf zouden kunnen voelen’.
Ook een Ghanese vrouw die te maken kreeg kwetsend commentaar over haar lichaam toen ze een foto postte met haar toekomstige echtgenoot, is de strijd aangegaan met body-shamers. 'Jullie achterlijke reacties doen niks af van mijn geluk,' liet ze weten. Inmiddels heeft ze 3.000 instagram volgens en wordt ze door vele gezien als een voorbeeld.
—
Ken jij nog voorbeelden van body-shaming of body-acceptance? We horen het graag!
