“Het droppen van hulpgoederen is geen garantie dat voedsel- en andere hulpgoederen diegenen bereiken die de hulp het hardst nodig hebben,” zegt Jane Cocking, het hoofd van de afdeling noodhulp van Oxfam.
 |
| Foto: CC |
“Als er geen hulpteams op de grond zijn die de distributie van de droppings kunnen begeleiden dan zijn het vaak de sterksten die het eerst de hulpgoederen weten te vinden en niet de zieken en gewonden.”
In rampen zoals deze is niet alleen behoefte aan voedsel maar ook aan apparatuur om water te zuiveren en riolering aan te leggen. Cocking: “Dit is zware apparatuur die je niet zomaar uit een vliegtuig kunt droppen. Bovendien zijn er getrainde mensen nodig om deze te bedienen.” Het droppen van medicijnen kan eveneens gevaarlijk zijn omdat het verkeerd gebruik ervan in de hand werkt.
Druppel op een gloeiende plaat
Hulpdropping zijn volgens Oxfam hooguit een druppel op een gloeiende plaat. Bovendien kunnen ze de illusie geven dat er hulp wordt geboden waardoor ze een afleiding zijn van wat er werkelijk nodig is: een uitgebreide hulpoperatie op de grond.
|
Inzamelingsactie 555 De inzamelingsactie in Nederland voor de slachtoffers van de orkaan in Birma loopt erg stroef. Een week geleden openden de samenwerkende hulporganisaties gironummer 555. Sindsdien is er bijna 400.000 euro gestort. Het Rode Kruis spreekt van de slechtst lopende actie ooit. Voor andere rampen, zoals de tsunami, werd in korte tijd veel meer geld overgemaakt. |
Diplomatieke drukOxfam pleit dan ook voor het blijven opvoeren van de diplomatieke druk op de Birmese machthebbers om hulpverleners toe te laten. “Een hulpoperatie op de grond is de beste manier om levens te redden en hulp te bieden aan de meest kwestbaren,” benadrukt Cocking. De hulpverlening na de tsunami in Atjeh is volgens haar een goed voorbeeld van een soepel lopende hulpoperatie.
Responsibility to protect
De Franse minister van Buitenlandse Zaken, Bernard Kouchner, riep vorige week op tot humanitaire interventie in Birma. Hij beriep zich op het responsibility to protect-principe dat de internationale gemeenschap drie jaar geleden als leidraad voor internationaal optreden heeft aanvaard.
Bijval
 |
| Foto: DVB |
De oproep van Kouchner om het Birmese regime grootschalige buitenlandse hulp op te dringen heeft inmiddels veel bijval gekregen. Maandag schaarde Gareth Evans, directeur van de gezaghebbende International Crisis Group (ICG) zich achter Kouchner in een opinieartikel in The Guardian.
Twee vooraanstaande Amerikaanse politieke wetenschappers lieten zich in ongeveer dezelfde bewoordingen uit in een opinieartikel in The Boston Globe. Ivo Daalder, onderzoeker aan het Brookings Instituut in Washington, en Paul Stares, van de Council on Foreign Relations, vinden dat de grove nalatigheid van de generaals om de eigen bevolking te vrijwaren van nog meer ellende schrééuwt om internationale actie. “Langer wachten betekent straks de dood van anderhalf miljoen mensen door ziekte en honger.”
De Nederlandse regering heeft zich woensdag ook achter de oproep van de Franse minister van Buitenlandse Zaken geschaard. Minister Verhagen riep de Aziatische landen op om de druk op het Birmese regime te verhogen.
|
Onafhankelijk Birmees nieuws |
‘Provocerende taal’
Niet iedereen is voor harde taal richting de Birmese ijzervreters. Kritiek komt uit onverwachte hoek. Burma Digest, een digitaal magazine dat de schending van mensenrechten in Birma aan de kaak stelt, hekelt onder de titel ‘Cyclone Aid Impasse; It takes two to compromise’ de ‘provocerende taal’ van Kouchner. “Zulke arrogante argumenten en provocerende dreigementen zijn goed om politiek mee te scoren in gewone omstandigheden, maar nu komt het aan op het leveren en aanvaarden van concrete hulp in wederzijds vertrouwen.” Stille diplomatie, en niet de geur van buskruit, zullen de Birmezen redden, is de overtuiging van de auteur van het artikel.
Moet de internationale gemeenschap Birma hulp door de strot duwen? Discussieer mee in ons forum.
