Van 10 tot en met 19 juni is locatietheaterfestival Oerol weer op Terschelling. De verhalen die verteld worden, reiken veel verder dan het eiland. OneWorld selecteert drie voorstellingen met wereldse thema’s. Vandaag deel 1: George en Eran lossen wereldvrede op.
George en Eran lossen wereldvrede op
Thema: Conflict in het Midden-Oosten
‘We hebben wel honderden oplossingen’
George en Eran lossen wereldvrede op. Deel III finale. – Theater RAST / George en Eran Producties. Regie: Koos Terpstra
Dagelijks om 11.00 en 14.00 uur (behalve woensdag 15 juni).
Locatie: West: 6. Dellewal
In het derde theaterseizoen storten de ‘Syrische Hollander’ George Elias Tobal en de ‘Israëlische Nederlander’ Eran Ben-Michaël zich op hun niet-zo-bescheiden missie om ‘een oplossing te vinden voor wereldvrede’. En elke keer weten ze het publiek stiekem te laten hopen dat dé oplossing kant en klaar gepresenteerd zal worden tijdens hun ‘conflictkomedie’: tadaa, dit is ‘m!
Maar deze keer is het echt menens. De vrienden ondernamen ieder een reis naar ‘daar waar het gebeurt’. Tobal trok richting zijn zus in de buurt van Homs. Hij kwam tot Lesbos en hielp daar landgenoten die in boten aanspoelden. Ben-Michaël toog naar Den Haag om met beleidsmakers te praten. Hun reizen zijn de inspiratiebron voor de finale van dit drieluik, waarin ze hun ervaringen linken aan verhalen over zichzelf, hun vriendschap, hun familie en de media. In een mix van ambachtelijk toneel en stand-up nemen ze het publiek mee, samen met een band van blazers en slagwerkers.
Ze zullen het daar uit moeten vechten, tot iedereen moe of dood is en het klaar is, dan kun je opnieuw beginnen
Ben-Michaël was in Den Haag vooral onder de indruk van zijn ontmoeting met Frank van Kappen, vertelt hij. De voormalige militair was speciaal adviseur van VN-leiders Boutros Ghali en Kofi Annan. “Hij heeft bij veel vredesbesprekingen gezeten. Ik vroeg hem of hij er vertrouwen in had dat de situatie in het Midden-Oosten goedkomt. Nee, dat had hij eigenlijk niet. Toen zei ik, joh, wat is volgens jou de oplossing?” Van Kappen reageerde met de nuchterheid van iemand voor wie het onderwerp dagelijkse kost is: ‘Gecontroleerd laten uitbranden’, zei hij. ‘We kunnen niet zo veel doen. Het is een complexe situatie waarin veel groepen tegen elkaar vechten, zonder duidelijke vijand of slachtoffer. Ze zullen het daar uit moeten vechten, tot iedereen moe of dood is en het klaar is, dan kun je opnieuw beginnen.’
Grappig en flauw
Niet echt optimistisch, erkent Ben-Michaël. Maar hij merkt het bij zichzelf ook: “Hoe langer je met het onderwerp bezig bent, hoe gedesillusioneerder je wordt. Maar de voorstelling klinkt nu wel heel gewichtig. Het is vaak ook juist grappig en flauw. Anders is het niet te verteren.”
En die oplossing? “We hebben er wel honderden”, zegt Ben-Michaël, “maar ook duizend tegenargumenten waardoor het niet kan. Toch denk ik dat we in deze voorstelling onze belofte waarmaken. We presenteren conflicterende waarheden, zodat het publiek denkt: hiermee ben ik het eens en hiermee ook, maar het spreekt elkaar tegen, wat voel ik nou? Dat kan verhelderend werken, omdat er eigenlijk een heel breed palet aan oplossingen bestaat.”
Eén daarvan ligt volgens Ben-Michaël besloten in een uitspraak van schrijver Samuel Beckett: ‘Try, fail. Try again, fail better’. “De oplossing is niet dat je vandaag je doel bereikt, maar elke dag een stapje dichterbij komt.” Aan het publiek dus de taak om niet te zoeken naar dé oplossing, maar de definitie van een oplossing te herzien. “En te erkennen dat alles zijn tijd nodig heeft.”
Verder lezen?
Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?
Word abonnee
- Digitaal + magazine — € 8,00 / maand
- Alleen digitaal — € 6,00 / maand