“Er zijn in Afrika niet veel landen als Namibië, waar we op het podium kunnen ronddansen in minirokjes zonder een rel te veroorzaken”, zegt Frieda Haindaka van het rapduo Gal Level. “Maar tegelijkertijd is onze grootste uitdaging om vrouw te zijn in een door mannen gedomineerde industrie. We moeten onszelf continu bewijzen. Het publiek wil twee sexy meiden op het podium zien. Ze denken niet dat we ook écht wat kunnen.”
‘Wat mot je, wijffie?’
Andere vrouwelijke artiesten worden nog steeds geremd door de Namibische tradities. “We voelen ons nog steeds minderwaardig ten opzichte van mannen”, zegt zangeres Sally. “Ik was vroeger bang van mannen. Ik ging naar shows waar de ene mannelijke artiest na de andere het publiek in extase bracht. Vaak dacht ik ‘O help, wat doe ik hier?’ Misschien moet ik maar gewoon weggaan.”
“De mannen zijn niet al te behulpzaam”, voegt ze hieraan toe. “Ik loop een studio binnen en er hangen zeven mannen rond met hun macho ‘hiphophouding’. Ze staren je aan met een blik van ‘wat moet je nou, wijffie?’ Op dat soort momenten zou je wel door de grond willen zakken.”
Sexy en sterk
 |
| Lady May in haar clip Chokola |
Ondanks alle vooroordelen doet een aantal vrouwelijke hiphopartiesten wat ze kan om muziek te maken die jonge vrouwen positief inspireert. “In mijn teksten moedig ik vrouwen aan om voor zichzelf te zorgen en niet van anderen afhankelijk te zijn”, zegt tweevoudig Channel O Music-winnares Lady May, die vorig jaar haar derde album uitbracht. Eén van haar hitsingles heet Chokola (hoge hakken). “Als je hoge hakken draagt voel je je sterk, sexy. Je voelt je alsof je de hele wereld aan kan. Hoge hakken geven een vrouw zelfvertrouwen, maar vereisen ook concentratie en discipline, anders val je”, legt ze uit.
Sally’s nummer, Dollhouse, gaat over een vrouw die zich losmaakt van een ongezonde relatie. “Dat je een man bent, wil nog niet zeggen dat je me kunt vertellen wie ik zou moeten zijn”, zingt ze. Maar de eisen van de industrie en de marktconcurrentie in een business waar machogedrag de standaard is, laten weinig ruimte voor activisme. “Ik zou graag nummers maken die ergens over gaan, maar ja, je moet mensen ook aan het swingen krijgen.”
Erkenning
“Er is slechts een handvol vrouwelijke artiesten die het echt gemaakt hebben in Namibië en niemand is zo succesvol als de mannelijke collega’s”, zegt DJ Chè Ulenga van radiostation Base FM in de township Katutura. Ulenga heeft veel ambitieuze vrouwen zien stranden in hun pogingen om topartiest te worden. Ulenga: “Het salaris is laag in deze business, waarbij managers meestal 50 procent in eigen zak steken, als de vrouwen al iets betaald krijgen. Vrouwen werken aan nummers en videoclips die hits worden, maar krijgen nooit erkenning. Mannen nemen ze gewoon niet serieus en weigeren te investeren in vrouwelijk talent.”
Sally: “Er wordt voortdurend gelogen tegen vrouwen. Producenten maken je wijs dat je een eigen album mag maken, dat je het helemaal gaat maken en dat je een superster zal worden. Maar voor je het weet zit de producent achter jou aan en stopt de muziek.” Volgens Sally is misbruik en uitbuiting schering en inslag in de door mannen gedomineerde muziekindustrie. Veel jonge vrouwen snakken naar een doorbraak via een gladde, snelle producent en stellen niet te veel vragen. “Als je niemand bent en wanhopig, dan ben je al blij als je achter een microfoon staat.”
Bekijk hier een videoclip van het vrouwelijke rapduo Gal Level:
|
Afropop en Kwaito |
Foto boven: Gal Level
