Vooroordelen
Nog geen uur later wordt er aan mij gevraagd hoe ik heet, waar ik vandaan kom en hoe oud ik ben. Er wordt verbaasd gereageerd op mijn wens dat soort informatie niet te verstrekken. ‘Waarom niet?’, schrijft hij in het Turks ‘Ik wil jou alleen maar leren kennen’. Hier beginnen mijn vooroordelen te spelen. Een Turkse man, aan zijn foto te zien op middelbare leeftijd, heeft toevallig mijn nummer en wil nu toevallig mij leren kennen. Nu we toch in elkaars Whatsapp zijn terecht gekomen. Ik bedank hem beleefd en vraag hem mij niet meer lastig te vallen.
Elke ochtend word ik wakker met een ‘slm’ en ga ik naar bed met een ‘hayirli geceler’
De volgende ochtend zie ik een berichtje van hetzelfde nummer. ‘Slm’. Geen ‘selam’, wat de correcte manier is van groeten, maar slm. De dag erna krijg ik hetzelfde berichtje. Dit gaat twee weken door. Elke ochtend word ik wakker met een “slm” en ga ik naar bed met ‘hayirli geceler’. Nog een gezegende avond gewenst. Ik vind het een mooi contrast. Na de tweede week probeert hij het toch op een ander manier. ‘Wat zou iemand moeten doen om bevriend te raken met iemand?’ , appt hij retorisch. Ik besluit om hier toch wel op te reageren. Ik wil geen vrienden zijn. Ik wil jou niet leren kennen. Laat mij met rust.
Blokkeren?
Hierop krijg ik verontschuldigingen. ‘Kan je mij dan blokkeren?’ is zijn volgend berichtje. Hij houdt natuurlijk altijd zijn opties open. Zolang ik hem niet blokkeer, zal hij het zien als een teken van welwillendheid. Ik probeer hem uit te leggen dat ik hem niet zou moeten blokkeren om hem duidelijk te kunnen maken dat ik hem heb geweigerd. Zijn verzoek aan mij om hem te blokkeren zie ik als een zwakte vanuit zijn kant. Iets wat ik niet zou willen stimuleren. Hij begrijpt het niet.
Soms wordt hij boos en eist een ‘ slm’ terug
Ik sla zijn nummer op als : ‘The Slm guy’ en besluit nooit meer te reageren. In de loop van een maand krijg ik verschillende soorten berichten. Het begint meestal met een ‘slm’, vervolgd door een vraagteken een paar uur later. Later in de avond wenst hij me nog een gezegende avond. Soms wordt hij boos en eist een ‘slm’ terug. Hij vraagt zich af of ik mijn tong heb ingeslikt. Niet dat ik mijn tong nodig heb om te tikken op mijn smartphone. Soms vraagt hij zich af of ik wel echt een vrouw ben, een tactiek om mij op de kast te jagen. Andere nachten smeekt hij om contact en benadrukt dat hij me niet zal opeten. Zijn frustraties, verzacht door een vernis van alcohol en eenzaamheid.
Een feministische missie
Ik word boos op vrienden als ze vinden dat ik hem moet blokkeren. ‘Je geeft hem hoop’, zeggen ze. Wat maakt een man hoopvol? Mannen houden van achterna zitten, ze houden van een uitdaging. Nee is misschien. Ik ben er niet mee eens en ik sta achter mijn eerdere besluit. Zie het als een feministische missie. Een manier om in ieder geval één man op deze wereld te laten zien dat hij zijn tijd beter in andere spelletjes kan stoppen. Niet in een kat en muis-spel, want wie heeft een muis ooit een kat zien achtervolgen?
Vooralsnog is mijn ‘Slm guy’ niet klaar met mij. Al twee maanden zijn we elkaar op een eenzijdige manier aan het leren kennen. ‘Ik zal niet ophouden totdat je terugschrijft!’ schrijft hij rond middernacht. Challenge accepted, ook al ben ik extreem benieuwd naar waarom hij nooit klinkers gebruikt bij het groeten.
