Door militairen gebouwde scholen en andere voorzieningen, bedoeld om de sympathie van de lokale bevolking te winnen, worden al gauw het doelwit van opstandelingen. Om die reden zien de Afghanen wederopbouw door ISAF militairen vaak juist niet zitten. De projecten zijn gericht op snel en zichtbaar resultaat, om steun van het thuisfront te winnen voor de missies in Afghanistan.
Afghanistan top Vanuit Nederland wonen ministers Verhagen van Defensie en Koenders van Ontwikkelingssamenwerking de top bij. Daar moet ook met de Afghanen zelf worden gesproken, denkt lobbyist Van Lookeren Campagne van Oxfam Novib. “Niet alleen met de regering. Maatschappelijke organisaties zetten zich in voor vrede, vrouwenrechten, en zijn er duidelijk over dat ze geen mensenrechtenschenders meer in het parlement of de regering willen. Dat zul je van de Afghaanse regering zelf niet snel horen.” |
Acht hulporganisaties, waaronder Oxfam International, stellen dit in de publicatie ‘Quick Impact, Quick Collapse: The Dangers of Militarized Aid in Afghanistan’.
Te weinig kennis
Over de lange termijn wordt niet goed nagedacht, en de schooltjes en ziekenhuizen worden los van de lokale gemeenschap opgezet, in plaats van dat ze er deel van uitmaken.
Het lukt de Provinciale Reconstructie Teams (PRTs), die de militaire hulp uitvoeren, niet om het vertrouwen van de Afghanen te winnen. Ze hebben ook te weinig kennis van en ervaring met wederopbouw. Het rapport noemt als ongelukkig voorbeeld een nieuw gebouwde school, waarvan de latrines bleken te lozen op water dat door omwonenden gebruikt moest worden.
Het Amerikaanse leger wil komend jaar 1 miljard dollar aan hulp door leger-eenheden in Afghanistan uitgeven. Dat is meer dan de Afghaanse begrotingen voor landbouw, gezondheidszorg en onderwijs samen. Militarisering van de hulp is strijdig met de richtlijnen die ISAF en de VN zijn overeengekomen.
![]() |
Kabul. Foto: UNPhoto/Fardin Waez |
Hearts and minds
Maar in het Amerikaanse handboek voor legercommandanten staat hulp expliciet vermeld als ‘wapen’ om de harten van de lokale bevolking te winnen, en het daarmee opstandelingen moeilijker te maken. “De Amerikanen gaan gewoon hun eigen gang, ondanks de afspraken van ISAF en de VN”, concludeert Annick van Lookeren Campagne van Oxfam Novib.
Het Amerikaanse Congres kwam in 2008 ook al tot de conclusie dat de PRTs vooral op korte-termijn ‘feel good’ projecten gericht waren, waarbij het succes werd afgemeten “aan het gespendeerde bedrag of de tevredenheid van de lokale gouverneur”. De noden en belangen van de bevolking zijn ondergeschikt aan militaire overwegingen, constateren de hulporganisaties vandaag.
Gemilitariseerde hulp De publicatie ‘Quick Impact, Quick Collapse: The Dangers of Militarized Aid in Afghanistan’ gaat over hulp door Amerikaanse militairen. Deze wordt betaald uit het Commanders’ Emergency Response Program en uitgevoerd door Amerikaans geleide wederopbouw teams (PRTs). Hulp moet altijd onafhankelijk en onpartijdig zijn, vinden de organisaties. Het leger moet zich richten op het beschermen van burgers en het creëren van veiligheid in Afghanistan, en wederopbouw aan civiele organisaties overlaten, stellen ze. Uruzgan |
Foto boven: CC, ISAF