Opinie

#MeToo bestrijden met micro-activisme

Na een intensieve avond in Pakhuis de Zwijger over de #Metoo dialoog bleef een belangrijk deel van de oplossing onderbelicht. Het onderwijs, de politiek en het (straf)recht zouden soelaas moeten bieden, maar schieten te kort om structurele verandering te bewerkstelligen. Sociale controle, het actief afkeuren van ongepast gedrag biedt op de korte termijn veel meer kansen.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Het probleem is aangekaart bij een groot publiek, ontkennen heeft geen zin meer. Eindeloos soebatten over grijze gebieden en goede bedoelingen is een gepasseerd station. Het probleem is alomtegenwoordig, staat niet op zichzelf en komt voort uit een lange geschiedenis van vrouwenonderdrukking en mannelijke macht. In combinatie met een giftige vorm van masculiniteit is de zogeheten ‘rape-culture’ ontstaan.

Een jongeman uit het publiek vroeg hoe hij bij de koffieautomaat zijn minder ‘woke’ collega in een luttele paar minuten de complexiteit van het probleem kan uitleggen. Diepgewortelde sociale constructen, machtsstructuren en verdraaiing van feiten lenen zich immers slecht voor smalltalk. Hem vervolgens overtuigen van de noodzaak deze structuren omver te werpen en een nieuwe vorm van masculiniteit te creëren, leek de spreker een bij voorbaat kansloze onderneming. Er werd gelachen, want dat zou inderdaad zinloos zijn. Maar dat is een misverstand.

Eindeloos soebatten over grijze gebieden en goede bedoelingen is een gepasseerd station.

Het oplossen van elk probleem begint bij de erkenning daarvan. Zonder bewustwording geen oplossing. Dankzij de grote aandacht voor #metoo zijn er nu tal van voorbeelden en is die bewustwording bij een flink aantal mensen eindelijk in gang gezet. Als iemand zich heeft weten te onttrekken aan deze maatschappelijke bewustwording, liggen daar nog kansen.

Als iemand nog steeds ongepast gedrag vertoont (bewust of onbewust), zal dat een uitnodiging zijn het nogmaals te doen. Of om zelfs een stapje verder te gaan. Het begint bij een opmerking over een ‘lekker kontje’, verandert in een ‘goedbedoelde’ tik op de bil, verhevigt naar iemand ‘dwingend versieren’ in een discotheek en escaleert uiteindelijk tot aanranding. Het is een glijdende schaal, maar alle bovengenoemde voorbeelden zijn voorbeelden van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Hoe dat uitpakt is per individu anders, maar belangrijk is om niet te twijfelen aan de validiteit van iemands ervaring. Wie het niet wil, wil het niet.

If you are neutral in times of injustice, you have chosen the side of the oppressor.

Grensoverschrijdend gedrag moet gestopt worden zodra het de kop opsteekt. Zie jij iemand iets doen wat ongepast is, benoem het dan. Dat hoeft niet gepaard te gaan met betweterigheid, agressiviteit of andere nare sociale interacties. Het simpele benoemen van iemands gedrag kan volstaan om een zaadje te planten – om iemand te laten nadenken over zijn* gedrag, of over zijn positie, die het mogelijk maakt dit gedrag te vertonen.

We leven in een cultuur die schuld legt bij slachtoffers in plaats van bij daders; een cultuur die  slachtoffers de mond met schaamte snoert in plaats van daders van actie te weerhouden. Deze schaamte geldt ook hen die iets zien en daar niets van durven zeggen. Om de Hollandse gezelligheid niet te verstoren, omdat we ‘er toch om moeten kunnen lachen’, een grapje hier, een flirt daar, ‘het moet allemaal toch kunnen’.

Daar begint het, en zolang het kan beginnen, zal het niet eindigen. Schroom dus niet ‘Hollandse gezelligheid’ te doorbreken, of om iemand zich even grondig ongemakkelijk te laten voelen –  vervul je plicht om geen onderdeel van het probleem te worden maar deel van de oplossing te zijn. Schaamte hoort bij hen die niets zeggen, bij hen die anderen zich onveilig laten voelen. Niet bij mensen die het systeem doorbreken dat gelegenheidsseksisten vrij spel geeft. Als het onderwijs geen uitkomst biedt, onderwijs dan je naasten; als het recht geen wetten maakt, wees dan zelf rechter; en als je minister-president seksistische grappen maakt over vrouwen, wees dan zelf politiek correct. Een betere wereld begint .. enfin, point made.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons