Mannenemancipatie, bestaat dat ook?

Feministen zijn niet meer alleen vrouwen die hun oksels niet scheren en hun bh’s in de brand steken. Als hedendaags feminist kun je een vrouw, een man of iemand daar tussenin zijn. Helaas komen mannen minder aan het woord over dit onderwerp. Merel de Koning zoekt in een reeks verhalen en interviews uit wat feminisme betekent vanuit het oogpunt van de man. Deze keer een interview met wetenschapsjournalist Jop de Vrieze en Simone Tijdink, onderzoeker bij Emancipator.

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Bijna altijd zijn het vrouwen die strijden voor gelijkwaardigheid tussen mannen en vrouwen. Hoog tijd dat mannen zich gaan emanciperen, vinden Simone Tijdink en Jop de Vrieze. Tijdink doet onderzoek naar de relatie tussen mannelijkheid en seksueel grensoverschrijdend gedrag, De Vrieze schreef een boek (De Karakterman) en een serie artikelen voor De Correspondent over mannelijkheid en mannenemancipatie.

“Mannen zijn op het gebied van emancipatie altijd een beetje achtergebleven”, zegt De Vrieze. “Dit komt doordat de traditionele rolverdeling vooral vrouwen een reden gaf om voor zichzelf op te komen. Vrouwen mochten alleen maar binnen zitten en het huishouden doen. Daar zijn ze tegenin gegaan. En terecht.” De Vrieze vermoedt dat veel mannen dachten dat er voor hen weinig winst viel te halen. Zelf kijkt hij daar anders naar. “Van mannen wordt nog altijd verwacht dat ze fulltime werken, terwijl ze dat soms helemaal niet willen. Op mannen die ‘vrouwendingen’ doen wordt neergekeken. Hedendaags feminisme en mannenemancipatie kunnen daarom heel bevrijdend werken voor mannen die zich niet thuis voelen in het traditionele rolpatroon.”

Volgens Simone Tijdink is mannenemancipatie onmisbaar om gelijkwaardigheid te creëren tussen man en vrouw. “Een goed voorbeeld is de discussie over vaderschapsverlof”, zegt Tijdink. “Mannen krijgen maar een paar dagen verlof, terwijl vrouwen vier maanden betaald zwangerschapsverlof krijgen. Omdat vrouwen langer vrij krijgen, vindt er vaak discriminatie op de arbeidsmarkt plaats. Wanneer mannen net zo lang met vaderschapsverlof mogen, zou die discriminatie niet meer bestaan.”

Mannen in opmars

De Vrieze ziet dat steeds meer mannen in zijn omgeving losbreken van de traditionele rolverdeling en spreekt van een mannenemancipatiebeweging. Ook Tijdink is dit opgevallen. “Veel mensen zijn verbaasd als ik vertel over mannenemancipatie. ‘Bestaat dat ook?’ vragen ze dan. De mannenemancipatiebeweging komt op en wordt groter. Dat zie je bijvoorbeeld bij organisaties zoals Qpido, die de machocultuur proberen aan te pakken. Bij Emancipator proberen we dat soort organisaties samen te brengen en een gemeenschappelijke visie op mannenemancipatie te ontwikkelen.” Dat betekent volgens Tijdink niet dat er geen machomannen meer mogen zijn: “Emancipator wil dat mannen die keuze zelf kunnen maken. Nu wordt ze vaak van jongs af aan geleerd dat ze dominant horen te zijn en hun gevoelens niet mogen uiten, ze krijgen eigenlijk nooit de keus. Sommige mannen hebben daar serieus last van, omdat het in strijd is met wie ze werkelijk zijn.”

Emancipatie is volgens Tijdink en De Vrieze een wereldwijd verschijnsel en uit zich per cultuur verschillend. Tijdink: “In Kenia worden bijvoorbeeld trainingen gegeven aan jonge mannen, waarin zij leren om op te komen voor vrouwen die worden lastiggevallen en verkracht.” Volgens De Vrieze spelen er in elke cultuur weer andere issues. “In bepaalde Afrikaanse landen is het bijvoorbeeld pure noodzaak dat zowel de man als de vrouw werken, daar speelt die rolverdeling niet zoals hier. In voormalig Sovjetlanden en in China zie je dat er veel meer vrouwelijke exacte wetenschappers zijn dan hier. Het vooroordeel dat meisjes slecht zijn in wiskunde, speelt daar helemaal niet.”

“Dat soort zurigheid, daar kan ik helemaal niks mee”

Volgens Tijdink is er ook een zorgelijke beweging die zich tegen vrouwen- én mannenemancipatie keert. “Hypermasculiniteit en agressiviteit jegens vrouwen komen weer vaker in de media voor. Ik denk dat dit een soort compensatiegedrag is dat ontstaat omdat sommige mannen bang zijn om hun mannelijkheid te verliezen. Het is daarom extra belangrijk dat er een sterke mannenbeweging komt die samenwerkt met de vrouwenbeweging. Zo kunnen die mannen zien dat het niet nodig is om hun mannelijkheid op die manier beschermen.”

Ook De Vrieze ziet dat sommige mannen niet bepaald blij zijn met emancipatiebewegingen. “Zowel mannen als vrouwen krijgen nu een stem en daardoor komen mannen die zich seksistisch gedragen, daar moeilijker mee weg. Sommige mannen zien dat als aantasting van hun machtspositie en reageren met enorme weerstand. Dat soort zurigheid, daar kan ik helemaal niks mee.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Verder lezen?

Rechtvaardige journalistiek verdient een rechtvaardige prijs.
Maak jij OneWorld mogelijk?

Word abonnee

  • Digitaal + magazine  —   8,00 / maand
  • Alleen digitaal  —   6,00 / maand
Heb je een waardebon? Klik hier om je code in te vullen

Factuurgegevens

Je bestelling

Product
Aantal
Totaal
Subtotaal in winkelwagen  0,00
Besteltotaal  0,00
  •  0,00 iDit is het bedrag dat automatisch van je rekening wordt afgeschreven.

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons