Voor de kust van Newfoundland, waar traditioneel op de jongen gejaagd wordt, is slechts ijs gevormd voor het Noordelijke Schiereiland, terwijl normaal de hele noordoostelijke kust met ijs bedekt is. Ook in de Golf van St. Lawrence vinden de zeehonden geen ijs. De ijsomstandigheden in de golf zijn de slechtste sinds ze in 1969 voor het eerst werden bijgehouden.
Rampzalig
Volgens waarnemers van het International Fund for Animal Welfare (IFAW) zijn in de golf, die normaal goed is voor honderdduizenden jongen, “zo goed als geen ijs of zeehonden te bespeuren”.
Protest tegen de Canadese zeehondenjacht. Foto: HSUS |
“De omstandigheden zijn dit jaar rampzalig voor zeehondenjongen”, zegt Sheryl Fink van het IFAW. “Ik bestudeer deze regio al negen jaar en heb nog nooit zoiets gezien.” Het ijs is onontbeerlijk voor de voortplanting van de zadelrobben, die stabiel ijs nodig hebben om hun jongen te baren en te voeden. Zonder het beschermende ijs moeten de jongen al vroeg veel zwemmen. De jonkies hebben nog onvoldoende beschermend lichaamsvet en redden het niet in het koude water.
In vorige jaren bleek al dat een gebrek aan ijs hard aankomt bij de zeehondenpopulatie. In 2007 bijvoorbeeld stierven naar schatting 99 procent van de pups door het gebrek aan ijsvorming.
Hogere quota
Milieuorganisaties vinden het dan ook vreemd dat de Canadese minister van visserij Gail Shea de quota voor de zeehondenvangst dit jaar heeft opgetrokken met 50.000 dieren tot 330.000. “Het is roekeloos en onverantwoord van de regering om de jacht dit jaar te laten doorgaan, gezien de verwachte hoge sterfte onder pups”, zegt Fink.
Foto bovenaan: Een activist van Greenpeace spuit in 1982 verf op de vacht van een zeehondenjong zodat deze minder interessant is voor de jagers. Foto: Greenpeace.