Nog geen twee uur na landing ontmoette ik hem. Zijn naam is Kamil, al noemt iedereen hem eigenlijk altijd Fly. Blote voeten, surf shorts en dreadlocks, hij ziet er ook gewoon fly uit. Hij komt uit Paje, de oostkust van Zanzibar, en nodigt me direct uit. Het is daar waar het gebeurt, waar ik zou moeten zijn. Hij zal me achterop de motor meenemen en me aan zijn vrienden voorstellen die ik ook mag interviewen, en hij zal voor me vertalen als het nodig is. Inderdaad, met alles wat ik nodig heb kan hij me helpen. Op mijn kersverse simkaart sla ik zijn nummer op als eerste contact.
Waar ben ik aan begonnen?
Toen ik voor mijn eerste onderzoek aankwam in Zanzibar had ik geen idee hoe makkelijk het zou zijn informanten te vinden. Zenuwachtig omdat ik niet wist wat me te wachten stond, en oncomfortabel met het feit dat er al tijden geen electriciteit op het eiland was, vroeg ik me af waarom ik had bedacht dat dit leuk was, en hoe ik die drie maanden zou overleven. Na kennis gemaakt te hebben met mijn gastgezin ben ik die ochtend maar zo snel mogelijk naar een toeristencafe gehold voor een kop cappucino. Wat voelde ik me ongemakkelijk. Maar ik zat nog niet of daar was Fly.
Na een week van overwegen (kan hij wel rijden? is het wel veilig? zal hij me niet verkrachten, beroven of vermoorden?) bel ik Fly en vraag hem of zijn aanbod nog geldt. Hij stelt voor me op te halen voor een weekendje aan de kust, maar ik ding af en bewerkstellig dat hij me die avond nog terug naar town brengt. Inshallah.
Op pad, het begin van het veldwerk
Daar gaan we, en het is fantastisch. Hij neemt me mee naar het strand waar we een biertje drinken, naar de bar waar zijn vrienden vaak te vinden zijn, hij introduceert me, laat me zijn huis zien, en brengt me rond tien uur ’s avonds weer naar huis. Wat een lieverd, bedenk ik me als ik op bed lig, en hoe had ik nou aan zijn oprechtheid kunnen twijfelen: hij heeft me niet eens geprobeerd te zoenen!
Ik moet nog steeds lachen om mijn naïviteit op die eerste dag op het eiland. Al is en blijft Fly een schatje (althans in mijn ogen), liefdadigheid is niet te verwarren met strategisch handelen op Zanzibar. Al snel blijkt dat veel Europese vrouwen eenzelfde ervaring hebben. Zo niet met Fly, dan wel met een andere mooie beach boy. Open, geïnteresseerd en behulpzaam, en dan ook nog te vertrouwen en beleefd (althans in het begin), beach boys in Zanzibar weten wel hoe ze Westerse vrouwen moeten strikken. En begrijpelijk, het werkt. Want wie valt er nu niet op zo een mooie, exotische, stoere en lieve man?! Geïntrigeerd en geïnteresseerd, en voornamelijk dankzij Fly, richt ik mijn onderzoek op beach boys.
Bij mij werkte het niet voor Fly maar dat hindert helemaal niet. Sinds die eerste ontmoeting nu drie jaar geleden kan ik zijn echtgenotes/verloofdes/vriendinnen op één hand niet tellen.
Foto: Het terras van Livingstone in Stone Town. Omdat hier veel toeristen komen, zijn er ook veel beach boys te vinden. Het is dan ook hier dat ik Fly heb ontmoet.
