Janneke zoekt jeugdvrienden. Wie helpt?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee
Als kind van ontwikkelingswerkers bracht Janneke Prins (31) haar jeugd door in Afrika en Azië. Nu is ze benieuwd naar haar jeugdvrienden. Hoe maken zij het? En hoe ziet de wereld er door hún ogen uit? Daarover blogt Janneke op haar website én op MyWorld. Help Janneke met haar zoektocht!  “Hallo wereld! is het eerste…

Als kind van ontwikkelingswerkers bracht Janneke Prins (31) haar jeugd door in Afrika en Azië. Nu is ze benieuwd naar haar jeugdvrienden. Hoe maken zij het? En hoe ziet de wereld er door hún ogen uit? Daarover blogt Janneke op haar website én op MyWorld. Help Janneke met haar zoektocht! 

“Hallo wereld! is het eerste bericht dat je van wordpress ontvangt als je een blog start. In mijn geval is het erg van toepassing, aangezien ik een zoektocht begin naar kinderen die ik vroeger kende, waar ik mee speelde of met wie ik naar school ging. Jeugdvrienden, waarmee ik het contact ben verloren. Want ik was kind van ontwikkelingswerkers en we woonden achtereenvolgens in Tunesië, Egypte, Bangladesh, Zambia, weer Bangladesh en in Jemen. Toen bestond sms, ping of facebook nog niet en het contact verwaterde snel na een zoveelste verhuizing. Ik ben heel nieuwsgierig naar de verhalen van iedereen, vooral van degenen die nog steeds in de landen zelf wonen. Die nieuwsgierigheid komt ook voort uit mijn kritiek op eurocentrische journalistiek in dit werelddeel. Ik hoop dat ik heel even door de ogen van mijn oud-klasgenoten naar de wereld mag kijken. Zijn ze gelovig? Haten ze Amerika? Welke problemen komen ze in hun dagelijks leven tegen? Zijn ze bang om hun baan te verliezen of dat er dit jaar geen regen komt? Dromen ze van een volgende vakantie naar een ander werelddeel? Kijken ze de toekomst met vertrouwen tegemoet en zijn ze gelukkig? Ik wil hun verhalen verwerken op mijn blog, als kind van expats op zoek naar expectations.

Ik wil proberen eerst de ‘lokale’ kinderen te vinden. Dat lijkt me het moeilijkst. Daarna volgen degenen die toentertijd kinderen van expats waren. Mijn zoektocht splitst zich op in drie fasen:

1) Om de kinderen, nu volwassen volwassenen, op te sporen zal ik vooral gebruik maken van social media. Ik doe daarnaast een beroep op mijn geheugen en indien nodig neem ik contact op met lokale overheden, kerken en kranten.

2) Als ik iemand heb ‘gevonden’, stel ik mezelf (opnieuw) voor en leg de bedoeling uit van dit blogproject. Ik vraag natuurlijk of zij of hij wil meewerken.

3) Dan stuur ik ze een lijst met vragen over ons gezamenlijk verleden, hoe ze nu in het leven staan en wat ze verwachten van hun toekomst.  Ik verwerk het antwoord en post het op de blog.

Mocht je als lezer van deze blog ideeën hebben of soortgelijke projecten kennen, deel ze dan in een berichtje ophttp://expatations.wordpress.com/.

Ik ben benieuwd!”                                                                                                                                            foto: Rennen met kinderen tijdens een picknick in
Lalmonirhat, Noord-Bangladesh begin 1986

 

Janneke Prins (31 jaar) studeerde Spaans en Journalistiek aan de Rijksuniverstiteit Groningen. Momenteel woont en werkt ze in Zuid-Limburg. 

 

 

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons