Nu minister Kamp van Economische Zaken niet meer ongeremd naar gas mag boren in Groningen, heeft hij een nieuw plan opgevat: laten we meer gas boren op de Noordzee! De gasvelden zijn maar klein, en het kost miljoenen om per boot de benodigde boorplatformen de zee op te trekken. “Maar als we de bedrijven die dit moeten doen een centje toestoppen, dan gaan ze vast voor de bijl”, redeneerde hij.
De minister zag natuurlijk dat de economie een half procent minder was gegroeid door het terugschroeven van de gasproductie. Daar wil hij snel een oplossing voor vinden. “Op de Noordzee woont niemand”, zal hij gedacht hebben, dus met de protesten zal het meevallen. Kennelijk legt hij de uitspraak van de rechter in de Klimaatzaak – dat Nederland serieus werk moet maken van de transitie naar hernieuwbare energie – gemakkelijk naast zich neer.
Logisch eigenlijk ook: de minister die verantwoordelijk is voor de economische groei van Nederland – gaarne wel binnen zijn eigen kabinetsperiode – moet ook keuzes maken voor de duurzaamheid van de toekomst. Daar kun je natuurlijk weinig van verwachten. Snelle groei op korte termijn en een groene toekomst staan regelmatig haaks op elkaar.
Ik pleit voor een minister van Duurzame Toekomst. Een eerste stap naar een regering die écht gaat voor serieus klimaatbeleid, is zorgen dat de verantwoordelijke bewindspersoon geen conflicterende doelstellingen heeft. Premier Rutte, heeft u nog een plekje over in de Trêveszaal?
Foto (cc)
