Gekidnapte Boko Haram-meisjes al drie jaar spoorloos

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Het is volgende maand drie jaar geleden dat militanten van Boko Haram ruim 270 meisjes hebben ontvoerd uit het dorp Chibok in het noordoosten van Nigeria. “Het toont aan dat het ons niets kan schelen.”

In oktober vorig jaar werden nog 21 meisjes vrijgelaten, inclusief een meisje met haar baby, een gegeven dat op grote verontwaardiging kon rekenen en aanleiding gaf tot de campagne op sociale media #BringBackOurGirls.

Ondertussen zijn nog steeds 195 van de Chibok-meisjes spoorloos.

School aangevallen

“Wij willen ons verhaal aan de wereld vertellen”, zei Sa’a* (20) op de persconferentie afgelopen weekend tijdens het tweedaagse forum over onderwijs, Global Skills and Education Forum in Dubai.

Sa’a en Rachel*, die haar vader en drie broers verloor aan het geweld van Boko Haram, brachten er hun getuigenis. Ze omschreven de kidnapping als een “pijnlijke episode die de wereld niet mag vergeten”.

“Het enige wat wij nu willen is de wereldleiders vragen om de overgebleven meisjes terug te halen. We kunnen niet meer doen dan onze stem laten horen”, zei Sa’a. Zij kon in april 2014 ontsnappen aan de klauwen van Boko Haram door van een rijdende vrachtwagen te springen, nadat de groep haar school in de staat Borno had aangevallen en de boeken had verbrand.

Geestelijken en leerkrachten vermoord

Sa’a woont niet langer in Nigeria en studeert nu in de Verenigde Staten. Daar heeft ze de traumatische gebeurtenis achter zich kunnen laten. “Geen enkele student zou zoiets mogen meemaken. Elk kind moet naar school kunnen. We mogen dit voorval niet vergeten tot het laatste meisje weer in veiligheid is. Volgende maand zijn de meisjes drie jaar weg. Dat is zo pijnlijk.”

Sa’a vertelt dat ze die dag in april onder schot werd gehouden en samen met de andere meisjes op een vrachtwagen moest klimmen. Toen die zich eenmaal in beweging had gezet, sprong zij er samen met een vriendin af. Haar vriendin raakte daarbij gewond. Dankzij de hulp van een herder konden ze weer veilig thuiskomen.

“Boko Haram slaat vaak toe in scholen of kerken”, zegt Emmanuel Ogebe, mensenrechtenadvocaat bij de organisatie Education Must Continue Initiative. Hij heeft al verschillende minderjarige slachtoffers van Boko Haram verdedigd, in Nigeria en in de VS. “In duizenden religieuze gebouwen zijn de geestelijke leiders vermoord. Meer dan 600 leerkrachten hebben hetzelfde lot ondergaan”, zegt hij.

“Het is bijzonder pijnlijk wat er met de meisjes is gebeurd, vooral omdat er van tevoren signalen waren dat de terroristen zouden toeslaan. Dat wordt ook bevestigd door het feit dat de leraren al waren gevlucht op het moment dat Boko Haram toesloeg. De Chibok-meisjes waren alleen. De overheid heeft hen niet beschermd, ook al wist die dat er iets ging gebeuren”, zegt Ogebe.

Drie broers doodgeschoten

Sa’a kon haar schoolcarrière weer opnemen met de hulp van het Education Must Continue Initiative. Deze organisatie heeft al 3000 kinderen die om verschillende redenen niet meer naar school gingen, opnieuw in de schoolbanken gekregen. “Het is mijn droom om arts te worden en terug naar mijn thuisland te gaan”, zegt Sa’a.

Ook Rachel, die weer naar school gaat in Nigeria, wil dokter worden, al voegt ze daaraan toe dat ze momenteel vooral een hooggeplaatste militair zou willen zijn, wetende wat er is gebeurd met haar vader en haar broers. “Ik wil bijdragen aan een beter land. Ik lijd nog altijd onder wat ik heb gezien. Sommige meisjes zijn er zo erg aan toe dat ze zelfs niet naar school kunnen gaan. Dat is erg.”

Tot 2014 woonde Rachel met haar familie in het noordoosten van Nigeria. Haar vader was politieagent. Hij had zijn gezin net verhuisd naar een kleiner dorp waarvan hij dacht dat het veiliger zou zijn. Zijn taak bestond eruit de lokale kerk te bewaken. Haar moeder werkte voor de educatieve dienst van de kerk. In het najaar vielen de terroristen van Boko Haram de kerk aan. Rachels vader vluchtte naar huis om zijn gezin in veiligheid te brengen. Tijdens hun vlucht stuitten ze op een groepje terroristen; zij schoten Rachels vader en drie jongere broers van veertien, twaalf en tien jaar in koelen bloede neer.

Kennis en technologie

“Het is belachelijk dat we in deze tijden van kennis en technologie nog altijd niet weten waar de gekidnapte meisjes zich bevinden”, zegt Vikas Pota van Varkey Foundation, de organisator van het Global Education Forum. “Het toont aan dat het ons niets kan schelen. Hoe is het mogelijk dat we dit tolereren? Wereldwijd zouden overheden moeten helpen om deze situatie op te lossen.”

“De terreur van Boko Haram reikt trouwens verder dan enkel de kidnapping van de Chibok-meisjes”, geeft hij nog mee. “Het probleem is ook gerelateerd aan het vraagstuk over de vluchtelingen, want de gruwel van Boko Haram leidt ertoe dat veel mensen in Nigeria en daarbuiten op de vlucht slaan.”

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons