Achtergrond

Energie: luxe of behoefte?

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Om onze producten te blijven verbeteren en nieuwe producten te blijven ontwerpen, reis ik geregeld naar de dorpen van India om te leren waar onze producten moeten werken en wat de mensen verwachten van onze producten. Deze keer zijn we met drie ontwerpers twee en halve week in de rurale gebieden in Bihar geweest. We gaan dan kijken en leren.

Het leven is vredig en rustig, mensen lijken gelukkig ook al zijn ze volgens onze begrippen 'arm'

We hebben bij andere projecten natuurlijk al veel vaker met gebruikers gepraat, workshops georganiseerd of op andere manier gebruikersonderzoek gedaan in ons ontwerpwerk. In Nederland maar ook in andere landen. Nergens zijn gebruikers zo extreem als in de dorpen in India. Het cultuurverschil is ongelooflijk. We zien wat er gebeurt in de dorpen en snappen wat iedereen doet op het moment dat we er naar kijken. Maar toch lijkt het een andere wereld. Het voelt vaak alsof je ongeveer 150 jaar terug in de tijd gaat. Er wordt geploegd met ossen, gekookt op vuur en mensen gaan leven als de zon op komt, en slapen als ie onder gaat. Het leven is vredig en rustig, mensen lijken gelukkig ook al zijn ze volgens onze begrippen 'arm'.

Blanke jongens met grote tassen
Toen we het dorp in kwamen was het, zoals vaker in India, nogal een attractie, drie blanke jongens met grote tassen. De avond zijn we door het dorp gelopen en werden vanzelf gevolgd door een stuk of twintig kinderen, het hele dorp liep uit om ons te zien. Een man liep ongevraagd voor ons uit en leidde ons rond. In een lange doek gekleed en met een lange bamboe stok was het een soort herder die ons door de velden tussen de dorpen leidde. Het had flink geregend, schoenen of slippers gaat dan niet, op blote voeten door de modder hebben we het dorp verkend, en het dorp ons. De volgende dag hebben we op verschillende plekken in het dorp meegedaan met het leven. Mensen kregen door dat we er voor langere tijd waren en we vingen glimpen op van het echte dorpsleven.

Wachten op regen
Het is een boerendorp, mensen leven van hun land en werken af en toe wat in de stad. Door de monsoon is het rustig nu, 'we wachten op de regen', dan kan de rijst in het veld gezet worden. Ikzelf breng de dag door bij de tempel, midden in het dorp waar een groep mannen zit. Af en toe praten ze wat, maar ze zitten vooral. Er wordt gegroet naar iedereen die bij de waterpomp komt en daar doet wat 'ie moet doen, wassen, drinken, water halen, etc. Een tijdje later gaan de mannen ergens anders zitten en er wordt een soort pijpje tevoorschijn gehaald, tabak wordt gerookt en het pijpje wordt doorgegeven. Uiteraard is er veel aandacht als ik ook m'n best doe mee te roken. Vervolgens wordt er gekaart en gegokt. De herder van gisteren is er ook, vandaag ziet hij er uit als een soort oude rockster met hippe zonnebril. Hij brengt me een pakje koekjes. Kinderen spelen om ons heen en iedereen lijkt erg tevreden. Ik merk dat ik mezelf eraan moet herinneren waarvoor we hier kwamen.

Ondernemen zonder grenzen
Rural Spark is ambassadeur van het programma Ondernemen Zonder Grenzen (OZG): een programma voor Nederlandse ondernemers die willen gaan ondernemen in Latijns-Amerika, Azië of Afrika. Ondernemers worden klaargestoomd om de stap over de grens te maken. In 2013 won Rural Spark de businessplancompetitie van OZG.

Als je het dorp zo ziet, is er niks meer nodig. Elektriciteit lijkt hier absoluut geen noodzaak. De eerste dagen dat we er zijn was er geen stroom en alles gaat precies zoals het gaat als er wel stroom is. Tegelijk heeft wel iedereen een mobieltje die ze blijkbaar ergens weten op te laden.

Harde leven
Gedurende de volgende dagen zien we langzaam ook het harde leven. Kinderen kunnen niet naar school omdat ze moeten helpen werken. Bij ziekte kun je niks doen en mannen moeten hun gezin soms maanden achterlaten om zwaar werk te doen in de stad. De verschillen tussen de kasten is groot. De hoge kasten bezitten grote stukken land en laten deze bewerken. De lage kasten moeten geld lenen als de oogst een beetje tegenzit om genoeg eten te hebben.

Mensen accepteren het leven hier zoals het is. Maar ontwikkeling moet komen willen deze mensen kunnen overleven. En hoewel elektriciteit nu geen behoefte lijkt, is het onmisbaar  om de mensen in deze gebieden een ontwikkelde toekomst te geven.

Dit is deel 3 van het blog 'In de modder'
Deel 1: Een eigen stempel is onontbeerlijk
Deel 2: Hacken op het platteland, ja graag

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons