Toen Sugyarti’s schoonzus afgelopen januari beviel van een 27 weken oude drieling had ze niet genoeg borstvoeding. Sugyarti besloot daarop een SOS-bericht te sturen naar de Indonesische hulpgroep Human Milk 4 Human Babies (HM4HB) op Facebook. De baby’s wogen ieder niet meer dan 600 gram. Ook al was er in dit ziekenhuis een couveuse beschikbaar, toch was het maar de vraag of de zuigelingen het zouden overleven.
Binnen een paar uur meldden zich de eerste moeders bij het ziekenhuis die de oproep hadden gelezen, zelf nog borstvoeding gaven en voldoende melk produceerden om ook andere baby’s te voeden. Sugyarti en haar schoonzus waren helemaal overrompeld door de hulp van deze moeders.
Babysterfte
Donormelk kan duizenden baby’s in Indonesië redden, blijkt uit een rapport van de internationale ontwikkelingsorganisatie Mercy Corps. Honderdduizend zwakke baby’s overlijden jaarlijks omdat ze in de eerste zes maanden van hun leven geen borstvoeding kregen.
Vooral zuigelingen onder een bepaald gewicht riskeren aan infecties te sterven. Recent onderzoek van de John Hopkins Universiteit in Amerika wijst uit dat vooral te vroeg geboren baby’s een grotere kans hebben te overleven met donormelk dan met de (poeder)melk van de koe.
Dure babyvoeding
Fabrikanten van poedermelk maken de ouders wijs dat deze vaak veel te dure melk beter is voor hun kind. Moeders hebben vaak geen andere keuze dan deze melk te kopen. Indonesië kan dan wel een economische wereldmacht in opkomst zijn, maar door de economische groei nemen ook de prijzen toe, en wordt het leven voor de gewone Indonesiër steeds duurder. Vrouwen voelen zich gedwongen meteen na de geboorte weer aan de slag te gaan om inkomen voor hun gezin te generen. Geld voor pompjes waarmee ze hun melk kunnen afkolven is er niet. En door stroomstoringen zijn koelkasten, waarin de melk bewaard moet worden, onbetrouwbaar.
Sociale media
Leve Facebook! Uit recent onderzoek blijkt ook dat Indonesiërs behoren tot de meest intensieve gebruikers ter wereld van dit sociale medium. Zelfs in de uithoeken van de Archipel heeft bijna iedereen tegenwoordig een mobiele telefoon met daarop Facebook.
Milk sharing-organisaties als Human Milk 4 Human Babies springen handig op deze moderne ontwikkeling in. Vrouwen weten elkaar nu gemakkelijker te vinden en vooral baby’s te redden waarvan de moeders de bevalling niet overleven. Ook klinieken en weeshuizen doen via Facebook of via Twitter een oproep voor donormelk.
Vijftigduizend liter moedermelk
In de Jakarta Post stond onlangs het verhaal van Hanna, moeder van de zes maanden oude Dyna. Voor haar dochter zorgt ze dat ze een constante voorraad van 200 melkflessen in de koelkast heeft staan. De extra melk, zo’n 20 flesjes per week, gaat naar twee andere baby’s. Een ervan is een wees. De andere baby heeft een moeder die zelf niet genoeg melk produceert.
Het doneren van moedermelk in Indonesië staat nog in de kinderschoenen. Ter vergelijking, in Amerika wordt er al jaren op grote schaal gedoneerd. De Amerikaanse organisatie Breast Milk Project zamelt regelmatig melk in voor moeders in bijvoorbeeld Afrika die met HIV zijn besmet en zelf dus hun kinderen niet mogen voeden. Dan spreken we over schenkingen van vijftigduizend liter moedermelk!
Islamitische fatwa
Toch lees ik ook op internet dat het in moslimlanden als Indonesië en Maleisië niet gemakkelijk is melk te doneren. Zo heeft de Organisatie van Islamitische landen een fatwa tegen moedermelkdonaties uitgesproken. Volgens de islamitische leer is het namelijk incest als baby’s die donormelk van dezelfde moeder ontvingen, later met elkaar trouwen. Om die zonde te voorkomen kun je dus maar beter niet doneren.
Incest voorkomen
Gelukkig zijn er vrouwen in het islamitische Indonesië die zich niets van deze fatwa aantrekken. Zo vertelt in het eerder genoemde artikel in de Jakarta Post Renny Sutiyoso, de dochter van de voormalige gouverneur van Jakarta, dat ze zowel aan jongens als aan meisjes haar moedermelk aanbiedt. Het liefst aan zieke baby’s en baby’s die hun moeder verloren. Ze blijft in contact met de families van de zuigelingen aan wie ze ooit haar melk gaf, om zo te voorkomen dat deze kinderen later met elkaar zullen trouwen. Op deze manier probeert ze de Islamitische geestelijken gerust te stellen. Voor haar is het leven van een baby belangrijker dan de strenge (levensbedreigende) regels van een religie.
