Het onderzoek is uitgevoerd door PNAS, ‘Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America’. Behalve dat het absolute aantal van de dieren per soort vermindert, sterven volgens het onderzoek ook gehele populaties uit.
De soorten hebben minder gebieden die ze bezetten, wat effect heeft op de biodiversiteit en het ecosysteem van deze gebieden. Het onderzoek stelt dat deze twee fenomenen onterecht zijn genegeerd de afgelopen jaren. De focus heeft altijd gelegen op diersoorten die direct met uitsterven worden bedreigd, terwijl ook de cijfers van niet-bedreigde dieren zorgwekkende trends tonen; 32 procent van de gewervelde dieren in de proef is gekrompen in getal en bezet minder leefgebied. De 177 soorten zoogdieren die zijn onderzocht hebben allemaal 30 procent van hun leefgebied verloren, en 40 procent is sterk afgenomen in aantal.
Oorzaak en oplossing
Het team van onderzoekers stelt dat de mens actie moet ondernemen. We moeten ons richten op de rol die de mens speelt in het uitroeien van diersoorten en hoe we dit tegen kunnen gaan. Volgens onderzoekers zitten we nu in de zesde golf van uitroeiing en de eerste die de mens veroorzaakt. PNAS noemt zaken zoals ontbossing, vervuiling en vergiftiging als oorzaken voor het verdwijnen van diersoorten.
Verschillende natuurorganisaties proberen iets te doen aan het verdwijnen van diersoorten. Greenpeace maakt zich bijvoorbeeld hard voor het verminderen van bijvangst tijdens tonijnvissen, zodat onder andere bedreigde haaien minder gevaar lopen prooi te raken van de vissers. Gisteren meldde Greenpeace dat een grote tonijnvisser heeft toegezegd haar visserspraktijken te verduurzamen. Tonijn is weliswaar zelf ook een bedreigde diersoort. Het is dus nog maar de vraag of de vlag uit kan bij dergelijke ‘verbeteringen’, of dat we in moeten zetten op betere maatregelen om het uitsterven van diersoorten te voorkomen.
Foto header: Flickr
