Die avond had ik een date. In Copacobana; een van de mooiste stranden ter wereld. Hij had mooi donker haar, een brede glimlach, was goed gekleed, slank, grappig, Latino én vrijgezel. Schattig was hij ook want hij was best een beetje zenuwachtig voor vanavond. Dat dat helaas meer met een andere vrouw dan met mij te maken wist ik alleen toen nog niet.
Alex en ik gingen samen op stap naar wat volgens hem en zijn vrienden de beste club van Rio de Janeiro is. Een beetje vreemd vond ik het wel. Dat ik twee keer zoveel entree moest betalen omdat ik een vrouw ben. Veel vrouwen waren er dan ook niet in deze club.
Er werd flink gedanst. Op popmuziek. Sommige liedjes kende ik, maar de meeste niet. Als je er te veel op lette werd je een beetje duizelig van de lichteffecten. Dan kon je beter kijken naar de videoclips op grote schermen door de hele zaal. Daarin verscheen telkens dezelfde vrouw. Blond. De ene keer in een strak leren outfit, de andere keer met twee staartjes in een schattig schoolmeisjesuniform. Alex kende alle nummers die er die avond gedraaid werden van A tot Z. Inclusief bijbehorend dansje waar dat van toepassing was. Hij ging compleet uit z'n dak. Keer op keer vertelde hij me hoe fantastisch deze avond wel niet was en hoeveel hij van deze muziek hield. En van háár! Wie? Dat meisje op het scherm. Dat meisje wiens stem al de hele avond door de speakers schalt. En dat meisje wiens poster alle muren van de club bedekt.
Alex en ik waren op een Pre-Britney feestje in Rio de Janeiro. Een paar dagen later zou La Spears een concert geven in deze stad en daar had de arme Alex al zijn spaargeld voor bijelkaar geveegd en was afgereisd naar Rio.
Niet alleen Alex had een topavond. Ik ook. Alhoewel dat misschien meer kwam door de halfnaakte gespierde dansende mannen op de bar.
Toen we even pauze namen met een drankje stroopte Alex de mouw van zijn shirt op. Ik verslikte me in m'n caiprinha. Vanaf zijn pols tot aan zijn elleboog. Vol verbazing wreef ik over z'n arm om te voelen of het wel echt was. Maar het was echt. En gaat er nooit meer af. Alex had zijn halve arm gewijd aan een tatoeage. “Britney” stond er geschreven. Hij was zo trots als een pauw.
Alex valt op mannen maar nog nooit heb ik een man ontmoet die zo bezeten is van één vrouw.
