 |
| Victoria Memorial in Calcutta Foto: CC |
De stad Makrana, met ongeveer 185.000 inwoners, ligt in de deelstaat Rajasthan. Het marmer van de Taj Mahal zou er vandaan komen. Ook andere beroemde gebouwen zijn gemaakt van het Makrana Wit, zoals het Victoria Memorial in Calcutta, de moskee Hazratbal in Srinagar en de Dilwara Jain tempels in zuid Rajasthan. Het marmer uit Makrana kan concurreren met de beste marmersoorten uit de wereld, maar toch is de regio onderhevig aan een ecologische en economische ramp.
Levensonderhoud
Het levensonderhoud van de inwoners van Makrana is gerelateerd aan de marmermijnen in de stad. Ook toeristen komen voor het marmer naar Makrana en kenners verzekeren zich van de echtheid van de steen door een bezoek te brengen aan de marmermijnen. Dat is allemaal niet zomaar, het marmer uit Markana staat bekend als het beste en oudste ter wereld.
De waarde van de marmerindustrie in Makrana wordt geschat op ruim vijf miljoen euro per jaar. Minimaal één miljoen mensen uit de regio is werkzaam in de marmerindustrie. Volgens Deepak Bansal, voorzitter van de Makrana Marmermijn Sociëteit, wordt het meeste marmer dat verkocht wordt als Makrana Wit eigenlijk ergens anders in Rajasthan gedolven. Maar volgens Bansal heeft alleen echte Makrana Wit een garantie van minimaal 100 jaar. In het marmer zitten geen boorgaten, het verandert niet van kleur en verliest nooit zijn glans
 |
| Dilwara Jain Tempel met 1.444 unieke marmeren zuilen Foto: CC |
Onduurzaam beleid
Ondanks dat het marmer uit Makrana tot de beste ter wereld behoort, kan het niet concurreren met andere soorten, zoals het ondergeschikte Italiaanse marmer. Dat komt doordat het proces van delven uitermate onduurzaam is. De gemiddelde licentie voor een perceel om marmer te delven is slechts 18 bij 21 meer groot.
Door hoogteverschillen in Makrana moet het marmer voor het beste resultaat in een hoek van 60 graden oostwaarts gedolven worden. De mijnen liggen echter in een rechte lijn naast elkaar, waardoor het gebruik van moderne machines in de steengroeven onmogelijk wordt. Het marmer in Makrana wordt dus nog steeds met de hand gedolven. Als de mijnwerkers de steengroeve op het kleine stukje hebben uitgeput, gaan ze illegaal verder steeds dieper de grond in, onder huizen, spoorwegen, wegen en gebouwen.
Fragiliteit
Naar schatting bereiken de marmermijnen een diepte van 70 bij 91 meter. Dat kan zorgen voor gevaarlijke situatie en onstabiliteit. Zo zijn de veiligheidspilaren, die ondersteuning moeten bieden, ook al door mijnwerkers afgegraven om aan de grote vraag naar Makrana Wit te kunnen voldoen. De fragiliteit van de stad werd in 2005 opnieuw duidelijk toen een spoorweg in aanbouw instortte door de ondergrondse afgravingen.
 |
| Foto: CC |
Oplossing
Ondanks het kostbare Makrana Wit onder de grond, staat de regio economisch op instorten. Volgens de mijneigenaren komt dat door de overheid van Rajasthan, die de licenties uitgeeft voor de 18 bij 21 meter grote percelen. Een oplossing zou volgens hen dan ook zijn om de stad te verplaatsen naar de buitenwijken, weg van de steengroeven. Zo zouden er grotere steengroeven toegewezen kunnen worden, waardoor er gebruik gemaakt kan worden van machines en veilige mechanismen en er een einde zou komen aan illegale afgravingen.
Uiteindelijk levert dat betere en veiligere arbeidsomstandigheden op voor de mijnwerkers, een hogere productiviteit en lagere ziekenhuiskosten voor de mijneigenaren en een veiliger en duurzamere leefomgeving voor de inwoners van Makrana. Tot spijt van de mijneigenaren en de inwoners heeft de overheid van Rajasthan nog geen stappen ondernemen om de situatie te verbeteren.
