Après nous le déluge

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Hugo von Meijenfeld blogt wekelijks over zijn werkzaamheden als Coördinator Nationale Implementatie Global Goals.

Blog 5 – 'Na ons de zondvloed', wat klink dat toch rampzaliger dan in de chique Franse taal. In zijn dagelijkse voetnoot op de voorpagina van de Volkskrant schreef Arnon Grünberg vorige week dat mensen dit denken zolang ze er zijn. “Daar zijn we als soort best ver mee gekomen”, zo eindigt hij. Met dezelfde stelligheid kan ik poneren dat de mensheid best ver is gekomen omdat haar grootste drijfveer eeuwenlang was dat de kinderen en kleinkinderen het beter moesten krijgen. Ik heb er een paar overtuigende voorbeelden bij.

Nederland en zijn ontwikkelingsdoelen

In het jaar 1122 besloten 20 buurtschappen rond Wijk bij Duurstede samen te werken om het water van de Kromme Rijn te beheren. Daarmee startte het bekende Nederlandse poldermodel om de zondvloed tegen te gaan, tijdens maar ook na hun leven. Met de Afsluitdijk, de Deltawerken en het huidige waterbeleid denkt Nederland inmiddels 100 jaar vooruit.

En wat te denken van de waterkwaliteit? Tot 1890 verloor elk gezin in Nederland meerdere zuigelingen aan volksziekten als mazelen of diarree. Dat verbeterde spectaculair toen collectief werd voorzien in en betaald voor schoon drinkwater en afvoer plus zuivering van vuil water. Voeg daarbij de Kinderwetjes van Van Houten, de Schoolstrijd tot financiering van alle schooltypen en Vadertje Drees, en dan blijkt dat Nederland op eigen kracht zijn ontwikkelingsdoelen heeft weten te halen.

Het Kinderwetje van Van Houten moest in 1874 een eind maken aan kinderarbeid in Nederland. Volgens de wet mochten kinderen tot twaalf jaar niet meer in fabrieken of werkplaatsen werken. De wet gold niet voor arbeid in huis of op het land. In het begin werd de wet nauwelijks gecontroleerd of nageleefd, tot in 1882 de Arbeidsinspectie werd aangesteld. Werkgevers die de wet niet naleefden konden een boete krijgen of in de gevangenis belanden. 

Successen in de waagschaal

De voetnoot van Grünberg ging specifiek over het milieu, meer iets van de laatste halve eeuw. Met de aanpak van de kwaliteit van bodem, lucht en water, de zure regen, de afvalberg, het ozongat e.d. zijn ook daar grote vorderingen geboekt. Bij de winning van natuurlijke (inclusief fossiele) grondstoffen hier en elders is het bagatelliseren nog wel aan de orde van de dag en wordt het piramidespel niet doorzien. Naarmate meer hulpbronnen worden onttrokken, worden de successen van de halvering van armoede en honger in de wereld in de waagschaal gesteld. Als straks 80% van de mensen in steden aan de laaggelegen kusten wonen, weten we nu al dat droogte en overstromingen om beurten hun overlevingskansen gaan bepalen.

Als straks 80% van de mensen in steden aan de laaggelegen kusten wonen, weten we nu al dat droogte en overstromingen om beurten hun overlevingskansen gaan bepalen

Van zondvloed naar revolutie?

Het Franse gezegde wordt toegeschreven aan Madame de Pompadour. Zij trachtte haar minnaar de Franse Koning Lodewijk XV te troosten na verloren oorlogen in Europa en Amerika en een naderend bankroet. Al zeven jaar later overleed zij aan tuberculose en 25 jaar daarna diende de zondvloed zich aan in de vorm van de Franse Revolutie. Actualiseer de personen en gebeurtenissen naar het heden en de moraal van het verhaal wordt duidelijk.

Meer lezen van Hugo von Meijenfeldt? Bekijk hier zijn blogserie 'Werken met de Werelddoelen'.

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons