Moeite met term ‘transgendermodel’
Pari Roehi (26) is model en transgender en deed vorig jaar mee aan Germany’s Next Top Model. Ze ergert zich aan het gebruik van de term transgendermodel. Roehi: “Zolang we deze term expliciet gebruiken, betekent het dat we transgenders nog niet volledig geaccepteerd hebben. Het is een term die vooral gebruikt wordt in de media. Als ik geboekt word voor een shoot, dan word ik geboekt als vrouw. Mijn gender heeft daar niets mee te maken. Begrijp me niet verkeerd, ik ben er trots op om een transvrouw te zijn en vind het goed dat er media-aandacht is voor transgenders. Ik vind het alleen jammer dat ik in een transhoekje gedrukt word. Voor mij is het heel simpel. Ik ben geboren in een lichaam waar ik niet gelukkig mee was en dat ben ik nu wel.”
Zolang we deze term expliciet gebruiken, betekent het dat we transgenders nog niet volledig geaccepteerd hebben
Serieuze aandacht voor transrevolutie
Roehi ziet de opkomst van ‘transgendermodellen’ tegelijk ook als een positieve ontwikkeling. “Hoewel ik me erger aan het gebruik van de term transgendermodel in de media, gaat het de goede kant op. Het is namelijk geen Jerry Springer-verhaal meer, maar er wordt nu serieus aandacht aan besteed.” Maar Roehi wil voorzichtig zijn met het spreken over een transgendertrend in modellen- en showbizzland. “Ik zou het geen trend noemen. Transvrouwen en -mannen werken al heel lang in de fashionindustrie. Sinds een jaar of drie zie je dat ze steeds meer in de schijnwerpers staan en recentelijk ook zichtbaarder zijn in de media en meedoen aan programma’s als Hollands en Germany’s Next Top Model. We hebben een homorevolutie gehad en ik denk dat de transrevolutie nu is aangebroken.”
Acceptatie vanuit maatschappij
Op de vraag hoe het komt dat transgenders steeds zichtbaarder lijken te zijn, antwoordt Roehi: “Dat komt denk ik omdat de maatschappij het steeds meer accepteert. Je leest er meer over en ik denk dat mensen toleranter zijn geworden in dat opzicht. De beelden en verhalen zijn bereikbaar voor mensen waardoor men er meer voor open staat. Ik denk dat transvrouwen en -mannen elkaar aansteken om het lef te hebben om mee te doen aan programma’s als Hollands Next Top Model. Het is een soort van domino-effect.” Daarbij komt ook, dat mensen nieuwsgierig zijn naar het onbekende: “De fashionindustrie probeert een fantasie te verkopen. Het spreekt tot de verbeelding en daarom vinden mensen het interessant. Ze vragen zich af waarom een man een vrouw wil zijn en andersom. De mode-industrie ziet dat het werkt en daarom wordt het nu ingezet als een soort marketingding.”
Acceptatie gaat geleidelijk
Roehi vluchtte op haar vierde uit Iran naar Nederland en woont sinds drie jaar in Berlijn. “Ik denk de aandacht voor transgenders een westers fenomeen is. In Iran is het echt een totaal ander verhaal. Daar zijn transgenders toegestaan, maar homoseksuelen niet. Homo’s worden min of meer gedwongen een geslachtsoperatie te doen omdat zij op hetzelfde geslacht vallen. Dit is verschrikkelijk en niet te vergelijken met de situatie in Europa en Amerika. Hier is de acceptatie geleidelijk gegaan en hebben grote namen als het Australische model Andreja Pejic een voorbeeldrol gespeeld en andere transvrouwen en –mannen geïnspireerd.”
Ik vind het een eer om een rolmodel voor ze te zijn en ze te begeleiden
Een rolmodel voor anderen
Naast haar modellenwerk doet Roehi presenteerklussen, schrijft ze een boek over haar leven en werkt ze met LGBT-jongeren. “Ik zet me in Duitsland in voor twee verschillende organisaties die werken met jongeren die worstelen met hun gender of seksuele oriëntatie. Ik praat en doe leuke dingen met ze. Ik vind het een eer om een rolmodel voor ze te zijn en ze te begeleiden. Wij transmensen worden vaak neergezet als glamgirls, maar ik vind het belangrijk om te laten zien dat dat in de realiteit niet zo is en ik me met heel serieuze dingen bezig houd.”
