In lesbiennes zit de duivel. Ze brengen hun familie ten schande, omdat ze geen nageslacht kunnen produceren. Dan is het beter ze te doden
Onderzoekster Uzma Yaqoob van de belangenorganisatie, Forum voor Waardigheid Initiatieven (FDI), – homoseksualiteit mag niet bij naam worden genoemd – belooft Arusha te helpen aan tijdelijke woonruimte mocht het zover komen. Dan is dat bij haar thuis. Een opvangtehuis voor vrouwen bestaat niet in Pakistan.
Op de dodenlijst
‘Lesbische vrouwen hebben het erg zwaar’, beaamt Uzma. Zij voerde het eerste onderzoek uit naar de positie van lesbische vrouwen in haar land. Ze kreeg financiele steun van de Nederlandse Rutgers WFP. ‘In lesbiennes zit de duivel. Ze brengen hun familie ten schande, omdat ze geen nageslacht kunnen produceren. Dan is het beter ze te doden’, is een van de conclusies van het rapport.
Sunny (21) staat samen met haar vriendin Areej (19) bij beide ouders op de dodenlijst. Die dreigen de jonge vrouwen ‘af te maken’ als zij ze in handen krijgen. Ook Uzma loopt gevaar. ‘Iedereen die de meisjes helpt wordt als een verrader beschouwd’, legt ze uit. Na meer dan een week onderhandelen stemt Sunny toe in een ontmoeting na zonsondergang in het donkere, koude stadspark van Islamabad. Verstopt achter bomen vertelt ze over haar jeugd. Ze komt uit Bhawalpur waar ze verliefd werd op Areej. De ouders zagen aanvankelijk geen kwaad in de giechelende meiden samen in bed. Tot een van de moeders ze op ‘heterdaad’ betrapte. ‘We zijn nu al maanden op de vlucht’, huilt Sunny.
Homoseksualiteit is verboden
Ze hebben samen de zorg voor een drie maanden oude baby. Die is verwekt door een eigenaar van een duister hotelletje. Hij vergreep zich aan Areej toen Sunny eten probeerde te zoeken. Ze durfden niet naar de politie te gaan of naar een ziekenhuis voor abortus.
Ze zijn nu eenmaal in een ander lichaam geboren. Ze kunnen dat niet helpen
Lesbische vrouwen bestaan officieel niet in Pakistan. Homoseksualiteit is volgens de wet verboden. Er staat tien jaar gevangenisstraf op. Advocaat Rana Sajjad Hussein verdedigde voor de rechtbank verscheidende opgepakte stellen. ‘In de meeste gevallen was een van de twee een transseksueel. Geslachtsoperaties worden niet uitgevoerd in Pakistan. Met een medisch rapport kon ik aantonen dat zij van geboorte een hij was.’
Uzma neemt me mee naar de Nationale Kunstacademie in Rawalpindi, de zusterstad van Islamabad. Waar transseksuelen voor het eerst in de geschiedenis van hun land samen een café hebben geopend. Jonge studenten drinken er koffie. ‘Ik was jarenlang een sekswerker. Voor het eerst in mijn leven heb ik een echte baan. Ik voel me zo trots en dankbaar’, legt Bubbly (52) uit.
Mythische gaven
In de tuin voor het café vertellen studenten transgenders in hun samenleving te accepteren. ‘Ze zijn nu eenmaal in een ander lichaam geboren. Ze kunnen dat niet helpen’, vindt een student. Transseksuelen hebben hun plek in de eeuwenoude cultuur. Tijdens bruiloften en na de geboorte van een kind worden ze uitgenodigd om hun zegen te geven. ‘Het derde geslacht’, zoals ze in Pakistan worden genoemd, zou over mytische gaven beschikken. Toch worden ook zij gediscrimineerd. Hun ouders verstoten ze al op jonge leeftijd. Door gebrek aan onderwijs komen ze veelal in de prositutie terecht.
Een lesbische vrouw moet maar in therapie of bij de dokter pillen halen
Ze hebben het nog net iets beters dan homoseksuelen. Die zijn totaal onacceptabel. ‘Het mag niet volgens onze religie en het mag niet volgens onze cultuur’, zegt een gesluierd meisje. ‘Het lichaam van een vrouw en man zijn duidelijk gemaakt om samen kinderen te krijgen. Twee vrouwen kunnen dat niet. Vrouwenliefde is onnatuurlijk’, voegt haar ongesluierde vriendin er aan toe. De hele groep meiden vindt dat je niet aan vrouwen- of mannenliefde mag toegeven. ‘Het is aanstellerij’, roept een kunststudente. Een lesbische vrouw moet maar in therapie of bij de dokter pillen halen. Ze heeft in de krant gelezen dat homoseksualiteit te genezen is.
Religie
Toch worden in de media nauwelijks maatschappelijke discussies over homoseksualiteit gevoerd. ‘Ik zou graag met mijn studenten openlijk over LBGT (lesbische, bi-seksuele, gay en transseksuele) issues willen praten’, zegt docente Fizzie. Op het gras zitten haar studenten achter tafels te schetsen. ‘Maar het kan niet’, zegt ze spijtig. Ze wijst naar de koranscholen die rond de academie liggen. ‘Als deze extremisten er achter komen, steken ze ons gebouw in brand.’ Zolang religie de Pakistaanse samenleving blijft domineren, geeft de kunstdocente lebische vrouwen weinig kans in haar land.
Areej en Sunny hebben besloten samen met hun kindje politiek asiel in het buitenland aan te vragen. In Pakistan voelen ze zich onveilig.
