Een Nederlandse Trump is helemaal niet zo ver weg als je denkt

Dit artikel krijg je cadeau van OneWorld. Word abonnee

Zijn de oude media klaar voor het nieuwe feminisme? Justine van de Beek is een van de sprekers tijdens het OneWorld Mediacafé op donderdag 17 november in Pakhuis de Zwijger. Met ook Christelle Munganyende, Mounir Samuel, Linda Duits en Milouska Meulens. Meld je hier aan.

Een gevoel van veiligheid biedt het: de aanname dat het gevaar extern is. Die malle Amerikaanse Republikeinen in het buitenland, met hun belachelijke presidentskandidaat! De waarheid ligt helaas echter anders: in de vorm van Thierry Baudet, Jan Roos – en uiteraard, de klassieker – Geert Wilders komt de bedreiging meer dan ooit dichtbij.

De vrouwtjes willen eigenlijk geen respect

In een opiniestuk predikte Thierry Baudet al enkele jaren geleden dat vrouwen, met hun ‘nee’ en hun weerstand, niet met respect behandeld willen worden. Ook verliezen we volgens de zelfbenoemde ‘grootste intellectueel van Nederland’ mannelijkheid in Nederland, en neemt de gevaarlijke vrouwelijkheid de boel over. Baudet is fan van ‘versiercoach’ Julien Blanc, die berucht is voor onder andere het ‘begroeten’ van vrouwen door middel van een wurggreep (hij noemt dit: de ‘choke-opener)’.

In Amerika bezocht Baudet een feest van Milo Yiannopoulos, een Trumpfan die stelt dat emancipatie vrouwen ongelukkig heeft gemaakt, en die de hevige intimidatie van zwarte actrice Leslie Jones heeft georganiseerd. Baudet doet met het Forum voor de Democratie (ook zij willen een immigratiestop voor moslims) de komende Kamerverkiezingen mee, schreef een column in het NRC en scoort media-optreden na media-optreden.

De bezorgde burger lijkt vrij veel ruimte te krijgen om dingen te zeggen waarvan hij zelf meent ze niet kunnen te zeggen

Jan Roos werd gefilmd toen hij in zijn hoedanigheid als presentator voor het programma POWNED op de NPO een meisje ongewenst bij haar borsten greep. Roos is nu lijsttrekker voor Voor Nederland, ook een partij die zoals Baudet’s FvD meedoet aan de komende Kamerverkiezingen. Zijn partij pleit voor een einde aan ‘discriminatie van mannen en autochtonen’. En ja, niet geheel verrassend is ook VNL voor een immigratiestop voor ‘alle kansloze immigranten’.

Ook Roos weet zichzelf keer op keer te centraliseren in mainstream media. Wilders domineert al jaar en dag de media met zijn selectieve interesse voor vrouwen- en homorechten op het moment dat hij ze kan gebruiken als stok om moslims mee te slaan. Alle drie de heren hebben tienduizenden volgers op sociale media. De bezorgde burger, de gewone man, lijkt voor alsnog vrij veel ruimte te krijgen om onrechtvaardige dingen te zeggen waarvan hij zelf meent ‘ze niet kunnen te zeggen’.

Eigen Trumps eerst

Roos, Baudet en Wilders representeren de bedreiging van de gewone man

Enkele maanden voor de Kamerverkiezingen staan we op een kruispunt: slaan we dezelfde weg in als Amerika, of laten we de emoties van witte nationalisten niet domineren?

Roos, Baudet en Wilders representeren een gevoel van bedreiging van ‘de gewone man’, ‘de bezorgde burger’, een protest tegen de ‘elite’. Mainstream media buitelen over elkaar heen om deze stem een plaats te geven.

Die wanhopige pogingen tonen een nieuw soort politieke correctheid aan: waar het eerst volgens extreemrechts de norm was om rekening te houden met minderheden, is het nu met name correct om irrationele angst een plek te geven. Alleen de Volkskrant al publiceerde stuk na stuk van boze witte mensen die protesteerden tegen het neutrale woord ‘wit’ als het nieuwe ‘blank’. En dat ging nog maar over één woordje.

Protest tegen de elite? Welke elite precies?

Minderheden die als gevolg van een opkomend haatklimaat daadwerkelijk slachtoffer zijn, hebben nauwelijks macht in de media om hun zorgen te uiten. Witte mannen à la Roos, Baudet en Wilders, krijgen dus vrijspel om hun denkbeelden te spuien onder het mom van ‘We moeten ze wel serieus nemen!’ Deze soort bezorgde burger bezit al vrijwel alle machtsposities in de maatschappij: zoek (op hoge posities) in het bedrijfsleven, de media en de politiek en gij zult vinden. Protest tegen de elite? Welke elite precies?

De andere bezorgde burger

Ook antiracisme-activisten representeren de bezorgde burger

Ook in Amerika ging het gesprek na de verkiezingen vrijwel alleen over hoe het land een statement had gemaakt door massaal op Trump te stemmen, al hebben niet-witte Amerikanen massaal op Clinton gestemd. Hun stem was klaarblijkelijk minder belangrijk. Laten we in Nederland voorzorgsmaatregelen nemen om die situatie te voorkomen. Nu is de tijd om die andere bezorgde burgers eens serieus te nemen, om het verhaal om te draaien.

Nu is de tijd om antiracisme-activisten, een nieuwe generatie feministen en kritische academici en activisten zoals Quinsy Gario, Jerry Afriyie, Gloria Wekker, Sylvana Simons en eerder Philomena Essed en vele andere onbekendere activisten te centraliseren. Zij schrijven en spreken al tijden over het opkomende sentiment in Nederland dat racisme, seksisme en islamofobie normaliseert. Óók zij representeren de bezorgde burger.

Justine van de Beek (20) is derdejaarsstudent sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. Ze miste in de Nederlandse media uitgebreide en genuanceerde behandeling van het feminisme. Ze richtte samen met Anne Ardon het eerste online platform exclusief gericht op feminisme in Nederland op: Stellingdames.nl.  

Ik wil dat OneWorld blijft bestaan

AbonneerDoneer

Lees je bewust met OneWorld en draag bij aan een rechtvaardige wereld.

Dat kan al vanaf 6 euro per maand

Ontvang onze beste verhalen in je mailbox

Volg ons