Elhamy Agina zei dit als kritiek op een wet waarin staat dat degenen die vrouwenbesnijdenis uitvoeren streng moeten worden gestraft. De pijnlijke praktijk zal het libido van de vrouwen verminderen, aldus Agina, waarbij zij gelijk komen te staan aan de ‘seksueel zwakkere’ man. Mannen zouden de behoeftes van vrouwen in de slaapkamer niet kunnen bijhouden waardoor de vrouwen getemd moeten worden.
Agina kreeg veel kritiek op sociale media en van andere parlementsleden. Veel nieuwssites tweette berichten zoals Al Arabiya en Global Issues.
Important piece by @OrlaGuerin on #FGM in #Egypt https://t.co/56u04g1OO1 #FemaleGenitalMutilation pic.twitter.com/6ynKEYXtEs
— Joe English (@JoeEEnglish) 8 september 2016
Egypt: Outrage as MP opposes tougher FGM laws because of 'impotent men' https://t.co/Tm4QdHd1Vx pic.twitter.com/gTE0J1UwFh
— Global Issues Web (@globalissuesweb) 7 september 2016
Hoofd van de Egyptische raad voor vrouwen, Mervat El-Talawy, was perplex over de uitspraken van Agina. In een interview met Alhayat TV zei ze dat hij op deze manier het parlement bespot en ze snapt niet hoe zo’n man het volk kan representeren.
Vrouwenbesnijdenis Bij vrouwenbesnijdenis (Engels: female genital mutilation (FGM)) worden enkele of alle vrouwelijke uitwendige genitaliën verwijderd met een scheermes. Dat gebeurt vaak zonder verdovingsmiddel, waarna de vagina grotendeels wordt dichtgenaaid. De hechtingen worden vaak gebroken op de huwelijksnacht door de echtgenoot met een mes of zijn penis. FGM wordt meestal toegepast zodat vrouwen minder promiscue zijn en maagd blijven tot het huwelijk. Men gelooft dat meisjes door besnijdenis ‘schoon’, ‘puur’, ‘vrouwelijk’ en huwbaar zijn. Gevolgen zijn, vaak gepaard met psychologische trauma’s, onder andere pijn bij het plassen, bij seks en bij de bevalling. Het kan zelfs leiden tot onvruchtbaarheid en de dood. Hoewel vaak gedacht, is er geen religieuze reden voor vrouwenbesnijdenis te vinden.
Strengere straffen
Vrouwenbesnijdenis is een controversieel onderwerp in Egypte. Onlangs overleed er een 17-jarig meisje tijdens het ondergaan van vrouwenbesnijdenis (zie kader). Mayar Mohamed Mousa stierf onder volledige verdoving in een privékliniek in de provincie Suez. Haar overlijden leidde tot strengere straffen voor het beoefenen van de praktijk. Op 28 augustus diende het Egyptische kabinet een amendement in om vrouwenbesnijdenis opnieuw te verbieden. Het zou nu een misdrijf zijn in plaats van wangedrag. Zij die vrouwenbesnijdenis uitvoeren kunnen nu tot vijftien jaar cel krijgen wanneer het slachtoffer overlijdt met een minimum van vijf jaar. Voorheen kon dit enkele maanden tot drie jaar zijn. Iemand die een meisje vergezelt om besneden te worden kan tussen één en drie jaar gevangenisstraf krijgen.
In 2008 werd vrouwenbesnijdenis strafbaar gesteld in Egypte. Desondanks komt het nog erg veel voor in Egypte en in andere Afrikaanse landen en het Midden-Oosten. Met name op het platteland, zowel onder moslims als christenen. In een Egyptisch gezondheidsonderzoek uit 2015 blijkt hoe groot de aantallen zijn.
Het afschaffen van vrouwenbesnijdenis zou volgens Agina alleen een optie zijn als Egypte ‘sterke mannen’ zou hebben: ‘Wij zijn een bevolking waar mannen lijden onder seksuele zwakte. (…) Wanneer wij vrouwenbesnijdenis willen stoppen, zullen wij sterke mannen nodig hebben en zulk soort mannen hebben wij niet.’ Dit zei hij vorige week toen hij pleitte voor het behoud van vrouwenbesnijdenis.
Aanpak
Rothna Begum van Human Rights Watch zegt op hun website dat striktere wetten nodig zijn. Zij denkt dat het gebrek aan monitoring van de staat, gecombineerd met de toepassing van bestaande wetten het grootste probleem is. Volgens Human Rights Watch is de staat verantwoordelijk en ligt de taak van educatie ook bij hen. De nieuwe wet heeft alleen maar zin als de politie en rechters het doorzetten en werkelijk arrestaties verrichten. De Egyptische autoriteiten zouden de wetshervormingen moeten promoten en ook geld vrijmaken voor het voorkomen van vrouwenbesnijdenis, volgens Human Rights Watch. De autoriteiten moeten richtlijnen en procedures opstellen voor training en het veranderen van gedrag, met name van politie, rechters, docenten en medici. ‘Harten en geesten’ zullen hierdoor veranderen, zei Begum.
Een UNICEF rapport uit 2010 meldt echter dat de wet wel rekening moet houden met de moeilijkheden van families wanneer ouders gestraft worden. De belangen van het meisje moeten hierbij afgewogen worden, aldus UNICEF. Preventie en bescherming moet belangrijker zijn dan straffen, vinden zij.
Onderstaande video van de Verenigde Naties laat zien hoe Egyptische vrouwen wordt onderwezen over de schadelijke gevolgen van vrouwenbesnijdenis.
[[{“fid”:”50628″,”view_mode”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”fields”:{“format”:”file_styles_artikel_volle_breedte”,”field_file_image_title_text[und][0][value]”:””,”field_file_image_alt_text[und][0][value]”:””},”type”:”media”,”attributes”:{“alt”:”Combatting FGM in Egypt”,”title”:”Video UNDP”,”style”:”width: 581px; height: 327px;”,”class”:”file-file-styles-artikel-volle-breedte media-element”}}]]
